رواية رومانسية درامية الفصول السابع والثامن والتاسه
المحتويات
الاعجاب بالعباية الا انها بصت بامتعاض لفاطمة وقالتلها معلش يافاطمة مش هقدر اقبلها اصلها مش زوقى ومش هلبسها او اقوللك هبقى اديها للشغالة بتاعتى
عزة راحت ناحية شروق ومسكت منها العباية وقالتلها استنى كده واخدتها وراحت ناحية اوضتها ورجعت بعد دقيقة وهى لابساها وقالت وهى بتضحك معلش بقى ياشروق ابقى هاتى للشغالة بتاعتك حاجة غيرها لانها عجبتنى جدا وهتاكل منى حتة
عبد الرحمن هنا قام وقف وقال ولا جاية عشان الشغالة بتاعتك ياشروق عزة وقاللها مبروك عليكى ياوزة
وبعدين قال وهو بيتتاوب انا عاوز انام بقى احسن مش قادر
شروق قالت بلهفة عبد الرحمن .. انا قلتلك انى عاوزة اتكلم معاك
عبد الرحمن قاللها تحت امرك .. اتفضلى اتكلمى
شروق وهى عمالة تنقل عيونها بين كل اللى موجودين عاوزاك بينى وبينك
تعالى نتكلم عند فاطمة
شروق اتغاظت جدا انه كل مايتكلم عن الشقة يقول شقة فاطمة بس مارضيتش تتكلم وراحت وراه واول مافتح الشقة شاورلها تدخل وبعدين الټفت لفاطمة لقاها واقفة بصالهم ووشها عليه تعبير حزن ماشفهوش عليها من ساعة مامحمد طلقها فشاورلها بايده لقاها سرحانة وما اخدتش بالها فندهلها وقال ياللا يابطة
وتلف عليه واللا تغويه من تانى انا بقوللك اهوه
فاطمة راحت لعبد الرحمن فا وقالها بهمس مالك
عبد الرحمن طب تعالى انتى فكرتى انى هقعد معاها لوحدى واللا ايه
ولما دخل على شروق وهو ساحب فاطمة من ايدها شروق قالتله بغيظ هو انا مش بقوللك انى عاوزاك بينى وبينك
عبد الرحمن اولا انا مابخبيش حاجة على فاطمة ثانيا هى هتقعد معانا لكن مش هتدخل فى الكلام الا لو شافت انها لازم تتدخل ثالثا ماينفعش اقعد معاكى لوحدنا
عبد الرحمن بجمود انتى عاوزة ايه بالظبط ياشروق
شروق بجرأة عاوزاك ياعبد الرحمن مش عارفة اعيش من غيرك
عبد الرحمن بعد السنين اللى عيشتيها برة دى كلها اكتشفتى فجأة كده انك ماتقدريش تستغنى عنى
شروق حاولت وفشلت
عبد الرحمن بسخرية وانا حاولت ونجحت بامتياز
شروق بغيظ متهيألك بس انك قدرت تستغنى لكن لو قعدت مع نفسك شوية هتلاقى ان المسكنات عمرها مابتحل محل الدوا الاصلى
شروق باستعطاف ياعبد الرحمن انا مابقاليش فى الدنيا دى غيرك انت وقمر نفسى نرجع زى زمان فاكر ياعبد الرحمن فاكر حكاياتنا وحواديتنا فاكر قعادنا سوا وضحكنا ولعبنا وحبنا لبعض ده انا اول واخر حب فى حياتك
عبد الرحمن بجمود يمكن كان الاول بس حتة انه الاخير دى مابقاش حقيقى وخلاص .. كل واحد راح لحاله برغبتك انتى وبقرارك انتى ليه بقى راجعة تقلبى فى المواجع من تانى
شروق پقهر عاوزة اعيش معاك
عبد الرحمن بدل اللى انتى بتعمليه ده واللى مالوش اى لزمة فكرى ازاى تحسنى صورتك قدام بنتك فكرى انك ام وان بنتك المفروض انها تفتخر بيكى وبتصرفاتك
شروق وانا اى طفل فى الدنيا دى يتمنى انى ابقى امه
عبد الرحمن بغيظ بأمارة ايه بامارة ان بنتك لحد دلوقتى پتخاف منك ومن ساعة ماشافتك عند مدرستها مع العصبجية اللى كانوا معاكى وهى لونها بيتخطف لما فاطمة بتحاول تقنعها انك امها وانها المفروض تحبك زى ما هى بتحبها
شروق بغل وانت بقى مصدق الشويتين دول دى تلاقيها هى اللى مسممة دماغ بنتى من ناحيتى ومخوفاها منى
عبدالرحمن بحزم الزمى حدودك ياشروق انا مش عاوز اقوللك كلام يضايقك وانتى فى بيتى عشان خاطر الاصول احنا خلاص كل واحد فينا بقى فى سكة غير التانى ولا احنا اول ولا اخر اتنين يتطلقوا وكل اللى بينى وبينك دلوقتى قمر وبس و زى ماقلتلك قبل كده .. وقت ماتحبى تشوفيها البيت مفتوحلك لكن اكتر من كده مافيش
شروق راحت ناحية عبد الرحمن وقالتله بنعومة وهى بتحاول تخليه يبصلها ماوحشتكش ما اشتقتليش
فاطمة طول الوقت
متابعة القراءة
