رواية قصة قصيرة الفصل الاول والثاني والثالث بقلم الكاتبة الرائعة

موقع أيام نيوز

الشهاده لله الكلام اللى وصلنى من اهل المنطقه عن حنان و عنكوا برد نارى و خلانى ادخل بشويش 
عبد الله انا أصلا مش فاهم كل ده ليه دى قد بنتك و يمكن اصغر كمان و مش عوزاك ايه هو الجواز بالعافيه هتعرف تبص لنفسك فى المرايه و انت بجبروتك دا كله مستضعف عيله 
فرج انا مشكلتى مش مع حنان اصلا راحت حنان تيجي ست ستها 
عبد الله امال مع مين
فرج بقي انا المعلم فرج يتلعب بيا يجي حته عيل هفا زى محمود ده ياكل عيش على قفايا يفهمنى ان البت طايره و يلهف الفلوس 
عبد الله ما انت كسرتله محله
فرج و اكسرله نفوخه كمان و دا اقل رد اعتبار ليا قدام الحته و اهلى يا باشا انا راجل راح فرحه لقي العروسه هربت و اكتشف ان ابوها الع .. الدكر كان جابرها عليه و ناصب عليا دا انا لولا بخاف من ربنا كنت ولعت فيه بجاز ۏسخ قدام اهل بيته 
عبد الله و حنان دلوقت موقفها ايه معاك 
فرج كلامى مع ابوها و انت كتر خيرك لحد كدا و زى ما قولتلك انا لا بلطجى و لا مچرم انا صاحب حق و لا مؤاخذه 
عبد الله يعني كل اللى يهمك الفلوس صح الخمسين الف 
فرج خمسين الف ايه اللى ابصلهم انا لازم ارد اعتبارى قدام الناس 
وفاء تدخل 
وفاء الحمد لله انى لحقتكوا 
فرج قبل اى حاجه انا بعتزرلك يا ست الكل انا زى ما كنت بقول لابنك الاستاذ اهو انا مش بلطجى انا بس كنت جاى اخد حقى 
وفاء بص يا معلم انا لسه جايه من بيت الأستاذ محمود 
فرج اسمه محمود الكلب
وفاء و اتفقنا نعمل قاعده عرب و اللى يحكموا بيه يمشى علينا كلنا و حقك محفوظ ايه قولك 
فرج و انا مش هكسر كلمتك اللى تقوليه يا ست الكل نافذ انتى ست بتاعه ربنا و ليكي احترامك 
وفاء يبقي اتفقنا ... لو خلصنا استاذنك فى عبد الله عشان سايبين العيال عند الجيران و تقلنا اوى عليهم 
فرج ازاى هوصلكوا بنفسي 
وفاء تشكر جهز انت بس القاعده بسرعه و يبقي كتر الف خيرك 
فرج تمام يا ست الكل 
وفاء يلا يا عبد الله 
عبد الله يمشي مع وفاء 
عبد الله حنان روحت مع ابوها شوفتيها 
وفاء شوفتها و طلبتهالك و وافقوا و هنقعد فى قاعده العرب و ننهى الموضوع 
عبد الله مش فاهم 
وفاء لا فاهم انا خطبتلك وفاء خلينا نقفل بقي الحكايه دى صح ... ياريتنا كنا عملنا كدا من زمان بس سبحان الله كل شئ بمعاد كلو بتدبيره و امره ما لناش فيه دخل 
وفاء تمشي عبد الله وراها 
.
على القهوه 
رجاله كتير قاعده و الكل عمال يزعق 
محمود و المحل اللى اتكسر كان حد كلمك 
فرج لا دا المحل ده كان قرصه ودن على عملتك السوده 
عبد الله اللى حصل حصل و اللى فات ماټ 
فرج لا ما ماتش يا استاذ 
عبد الله ايه اللى يرضيك 
فرج انا عاوز فلوسي 
عبد الله حاضر ايه تانى 
محمود هو ايه اللى حاضر 
عبد الله فلوسه عندى انا هتصرف و اجبهاله ايه تانى مش معقول مستقبل بنت يضيع عشان انتوا مش قادرين تتفقوا 
فرج البركه فى ابوها 
عبد الله يا معلم انا قولتلك هديك الفلوس اللى دفعتها و خلافكوا مع بعض هو ضايقك و انت كسرتله المحل يعني خالصين خرجوا حنان بقي من القصه 
محمود يعنى ايه يعني حقى منه خلاص راح كدا 
عبد الله هى القاعده دى معموله لحنان و لا للمحل عشان افهم بس 
فرج بص يا استاذ بالنسبه لحنان هى كدا ما تلزمنيش اخد فلوسي يبقي الموضوع اتفض اما بقي بالنسبه للبقف ده انا خدت حقى منه خلاص و اللى له عندى حق يجى يوريني طوله 
عبد الله عداك العيب و انت يا استاذ محمود 
محمود هقول ايه انا ما بقوش الرجاله اللى تقول 
شاكر انا بقول الموضوع اخد اكتر من حجمه و زى ما الاستاذ عبد الله بيقول احنا عاملين القاعده دى عشان حنان البت اتبهدلت بما فيه الكفايه و حرام السنين اللى بتكر من عمرها دى دى عيله ما لهاش دعوه بكل ده 
فرج و انا معاك اخد فلوسي و يا دار ما دخلك شړ
عبد الله بكره ان شاء الله فلوسك تكون قدامك 
فرج تمام يا استاذ 
عبد الله و انت يا حج محمود 
محمود انا تمام و ربنا يعوضنى عن اللى شوفته و خسرته بقي 
عبد الله تمام ... هستاذنكوا بقي يا رجاله اطلع انا و الحج محمود عشان فى بينا حوار تانى ما خلصش 
محمود لا خلصان عاوز البت خدها انا قولتلها و قولتلك و قولت للست الكبره اللى تبعك انا بالنسبالى حنان ماټت من زمان 
شاكر ايه الكلام ده يا محمود 
محمود اللى عندى قولته انا بنتى خرجت عن طوعى و دفنتها من يوميها و حتى عزاها ما يلزمنيش عاوز البت راضي الراجل بفلوسه و هات الماذون و اكتب و خدها لا عاوز منك طلبات و لا فارق معايا حاجه 
عبد الله و لا حتى هتكون وكيلها 
محمود ماشي دى ماشي 
عبد الله تمام بكره هجيب الماذون و اجى اكتب عليها و اتمنى من المعلم فرج و المعلم شاكر يكونوا شهود على العقد 
فرج و ماله ما يضرش
شاكر يشرفنى يا دى الاستاذ و ليك عليا كمان افرشلك الشارع و اعملك احلى فراشه 
عبد الله كدا كدا كنت هعملها تشكر يا معلم كفايا اوى انها ما اتعملهاش فرح و لا فرحت زى باقي البنات ... باذن الله امى هتعدى النهرده تاخدها ينقول فستان حلو و انا هطلع ارتب الحاجات الباقيه 
فرج اسمع يا استاذ عبد الله ... انا محقوقلك ... انا مش عاوز منك حاجه اعتبرهم نقطتك انت و حنان 
شاكر طول عمرك كبير يا معلم اهى دى اخلاق ولاد البلد بصحيح 
عبد الله كتر خيرك يا معلم بس انا مصر عن اذنكوا
عبد الله يقوم و يمشي 
محمود عن اذنكوا انا كمان اما اطلع ابلغ الجماعه باللى اتفقنا عليه 
شاكر اذنك معاك اتفضل 
فرج ابو تقل ډم امك يا اخى 
شاكر بقولك ايه يا فرج 
فرج نعمين 
شاكر ما تيجي الاعبك عشره طاوله تفك بيها من الهم اللى شايله على قلبك ده صدقنى كل اللى حصل ده خير 
فرج خير !! فين ده يعني 
شاكر لا قدك و لا من مقامك و بعدين فكر كدا لو ربنا كان كرمك منها بعيل من دور احفادك و لا قدر الله ... لا اله الا الله مش قادر اقولها ... انت فاهم قصدى 
فرج خلاص بقي يا معلم الموضوع ما عدش فى دماغى خلاص و حلال عليها الاستاذ شكله محترم و ابن ناس 
شاكر على فكره الجدع ده جه تانى يوم الفرح بس لما شافك بتتخانق انت و محمود باينه خاف على البت و قال اى كلام و خلع يعني الناس بجد ولاد اصول 
فرج و انا يعني مش عارف دا انا سالت عنهم قبل ما اروح بالك انت لو كان اهل الحته قالوا ان البت مشيها بطال و لا الجماعه وحشين يمين بالله
تم نسخ الرابط