رواية قصة قصيرة الفصل الاول والثاني والثالث بقلم الكاتبة الرائعة

ده القانون و حنان نفسها قالت انها هتروح مع والدها ايه المطلوب منى او ايه اللى اقدر اعمله 
عبد الله و لا حاجه 
محمود يمضي و يمشي و الظابط يطلع وراه يلاقيه بيتكلم مع حنان و ياخدها و يمشي و فرج ماشي وراهم 
الظابط رايح فين يا معلم فرج قضيتك لسه ما خلصتش 
فرج يبص للظابط 
فرج و انا تحت امر الحكومه 
فى شقه فتحيه 
فتحيه رابطه دماغها و احمد و سحر و وفاء قاعدين معاها
احمد يعني انتوا هتكونوا احن عليها مننا 
وفاء يا اخى اتقى الله و لو مره اختك هجت من الدنيا بحالها بسبب ظلمكوا ليها 
سحر و انتى يا اختى اللى ساعدتيها اوى مش كدا و لا فتحتى عليها و علينا ابواب جهنم بمساعدتك ليها
وفاء كان المفروض اعمل ايه يعنى
سحر كانت هتلف و ترجع انما انتى ... اه بوريه منك انتى بوريه فتحتى عنيها و خدتيها تحت طوعك و يا عالم قسيتى قلبها علينا ازاى و لا مليتي ودانها و دماغها بايه 
فتحيه ابوس ايديكوا كفايا بمۏت
احمد سلامتك ياما قولت ناخدك لدكتور انتى اللى قولتى لا 
سحر دكتور ايه ما هى زى الفل اهى 
محمود يدخل و معاه حنان حنان تشوف وفاء تجرى تحضنها 
حنان ايه اللى جابك هنا تانى 
سحر ما هى دى يا اختى اللى دلتنا و دلت المعلم فرج على مكانك 
حنان ايه !!!
حنان تبص لوفاء پصدمه
فتحيه ما حصلش جتلى فعلا بس عشان تطمنى عليكي و اديها ورقك عشان تكملى حياتك و تعيشي بس منهم لله ولاد الحړام قطروها و وصلولك 
وفاء حقك عليا يا حنان... اسمع يا استاذ محمود انا مقدره زعلك من حنان و موقفك بس دى بنتك و اقسملك انها ست البنات كلها 
سحر اه امال ما احنا فى زمن الرقاصه ام مثاليه يبقي اللى تهرب و تبات بره بيتها ست البنات كلها طبعا
فتحيه اسكتى بقي اسكتى
سحر و انا قولت حاجه 
وفاء يا استاذ محمود بنتك كانت عايشه معايا انا و هى لوحدنا معززه مكرمه بتاخد بالها منى و من دوايا 
سحر امال مين الجدع اللى اسمه عبد الله اللى لقوها فى بيته ده 
وفاء دا جوز بنتى الله يرحمها و عايش هو و اولاده فى الشقه اللى قصادى و كتر خيرها حنان كانت بتراعى احفادى فى غيابى و غياب ابوهم و على العموم انا جيالك يا استاذ محمود و طالبه منك ايد بنتك لابنى عبد الله 
سحر هو مش كان جوز بنتك من شويه و بعدين حنان مخطوبه 
حنان انا مش مخطوبه لحد و اسكتى بقي انتى بتتكلمى بصفتك ايه اصلا
احمد كلمى مرات اخوكى عدل يا حنان
حنان ما لهاش كلام معايا اصلا 
سحر لا دا انتى بياتك بره قوى عينك و حسك و نساكى نفسك 
محمود بس .. احمد ... خد مراتك و روحوا دلوقت 
احمد عاوزنا نسيبك فى الموقف ده لوحدك 
محمود كتر خيرك يا ابنى امشي السعادى 
سحر يلا يا احمد يلا انا حامل و مش ناقصه حرقه ډم و فقعه يلا 
احمد ياخد سحر و يمشوا 
حنان كتر خيرك يا حجه وفاء انتى كمان روحى دلوقت العيال زمانهم لوحدهم و اكيد ما فاقوش من الخضه 
وفاء قولت ايه يا استاذ محمود 
محمود هقول ايه ما حضرتك مش حاسه بحاجه و لا تعرفى حاجه المعلم فرج 
وفاء المعلم فرج اخد حقه منك لما كسرلك المحل و ان كان على فلوسه ياخدها انا هديهالك تدهمله 
حنان منين بس 
وفاء ما لكيش انتى دعوه ... اصل المعلم فرج هيتكلم بصفته ايه بعد كدا البت اتجوزت و هو اخد فلوسه و سيره و انفضت 
فتحيه بس دا راجل شرانى ما يعرفش ربنا 
وفاء احنا بقي نعرفه و اللى معاه ربنا ما يخافش من حد ... نعمل قاعده عرب و اللى يحموا بيه يمشي على الكل انتوا مش عندكوا كدا برده و لا ايه
فتحيه ايه رايك يا محمود 
محمود و انا ليا راى ما ست البنات اللى بتحط راس ابوها فى الطين هى الكل فى الكل و هى اللى تقول ما كدا كدا الناس هتاكل وشي و هتتكلم البيه اللى كانت عايشه معاه لما اتقفشت صلح غلطه و اتجوزها مش كدا يا ست حنان 
حنان انا اشرف من اى لسان هيتكلم عنى و بعدين انا كدا كدا مش موافقه اصلا على الجوازه لا من فرج الكلب ده و لا من استاذ عبد الله انا قولتلكوا سيبونى اعيش فى حالى سيبونى اشتغل و اجيب لقمتى انا ما طلبتش منكوا حاجه بس انتوا اللى استتقلتونى ما اديتونيش فرصه غير انى اهرب كنتوا عاوزيني اعمل ايه اتجوز تانى راجل عجوز تانى لا بحبه و لا اطيقه ابقي خدامه فى بيت راجل مفترى تانى اتعزب و اتهان تانى هو انا رخيصه اوى كدا 
فتحيه يا بنتى كنا عاوزينلك الستر 
حنان و انا يعني فى بيتكوا عريانه ما انا مستوره برده 
وفاء عبد الله جدع ابن حلال و كسيب و عنده بدل الشقه اتنين و عنده محل بقاله دا غير انه مثقف و كاتب و بيدخل قرش كويس و الاهم من كل ده انه بيعرف ربنا و ما بيفوتش فرض 
حنان يا حجه وفاء انا 
وفاء و بيحبك و عاوزك بس الظروف ما كانتش تسمح اقسم بالله ما رضي يكلمك لتفتكرى انه بيضغط عليكي راخر او بيستغل وجودك وسطينا خاف توافقى عشان مغصوبه بس ما عدش ينفع السكات و اديني اهو بكلم ابوكى ايه رايك يا استاذ محمود 
محمود بصي يا ست حنان انا لا كنت بتاجر بيكي و لا دى دعاره مقننه زى ما البيه المثقف اللى بيعرف ربنا اتهمنى فى القسم و لا انا طايقه اساسا بس انا كمان مش طايقك و لا طايق لا مؤاخذه الست الكبره دى 
وفاء تضحك بسخريه و تكتمها
محمود بس لو الجدع ده عاجبك اولعوا بجاز بعيد عنى اياكش المعلم لما يشوفك متجوزه ينسانى و يشيلنى انا و امك و اخوكى من دماغه بس تعملى حسابك انتى بالنسبالى كدا كدا مېته من يوم خروجك من البيت 
وفاء تبص لفتحيه 
فتحيه انا معاكى يا بنتى و ما تهمنيش الا سعادتك حتى لو هروح لفرج ده و اقفله بطولى 
وفاء بطولك ايه بس امال احنا فين 
محمود اتلهوا انتوا الاتنين الا ما واحده فيكوا تستحمل قلم واحد من فرج و لا حتى صبى من صبيانه بس اخر كلام اولعوا كلكوا بجاز انا داخل انام بلا هم 
محمود يدخل اوضته و يرزع الباب 
فتحيه ما تخافيش عليها لو على موتى مش هخلى جنس مخلوق يهوب منها بس انجزى و هاتى سى عبد الله يكتب عليها و ياخدها من جحر الحيات ده 
وفاء على بركه الله
فى القسم 
فرج كنت متاكد انك عاقل و هتنهيها تصالح 
عبد الله بس مش كل مره 
فرج يا استاذ انا جزار قد الدنيا مش بلطجى انا لو كنت عاوز اعلم عليك فى بيتك ما كانش حد هيقدر يحوشني بس انت شكلك محترم و ابن ناس و اكيد قبل ما ادخل بيتك سالت عنك و