رواية شيقة 9 الفصول من الثاني عشر للرابع عشر

لازمه ده .... ربك لما ابتلى الانبياء والرسل كانوا افضل ناس واكتر الناس ابتلاء افتكرى ده كويس مش سيدنا محمد ده حبيب الله عز وجل كان اكتر واحد ربنا ابتلاه حرام عليكى نفسك وحرام عليكى هو يتأذى بسببك يا جميله
جميله مهو خلاص راح يا حسين انا ما بقليش حد اتحامى فيه هو كان كل حاجه ليا كان ابويا وامى واختى واخويا وحبيبى انا خلاص بقيت وحيده فى الدنيا دى انا خاېفه اوى ومړعوبه من الدنيا وهو مش معايا فيها
حسين وانا روحت فين بس انا معاكى وهفضل معاكى ومش هسيبك الا لما انتى تطلبى منى ده يا جميله وكمان داده معاكى احنا مش هنسيبك لحظه واحده يا جميله عاوزك تفهمى ده كويس جدا
جميله مش هقدر اتحمل بعده عنى مش هقدر اتحمل غيابه مش هقدر مش هقدر
حسين لا لازم نتحمل ولازم نصبر ولازم نحس بالۏحش عشان نعرف الحلو ونحسه ونستمتع بيه فكرى فى كلامى كويس واهدى كده مش هتقدرى ترجعى حاجه لو بايد الانسان انه يرجع اللى راح كنا زمانا كلنا انهارنا يا جميله فوقى لنفسك عشان الايام الجايه لازم تكونى قويه
جميله هو قوتى يا حسين خلاص خدها وراح
حسين لا ما رحتش لسه زى مهى معاكى وفيكى جواكى عاوزك تصبرى شويه وربنا ان شاء الله مش هسيبك ... ربك ولا ابوكى يا جميله ردى ربنا ولا ابوكى
جميله تهدى قليل وتقول له ربنا عز وجل
حسين ونعم بالله ... ربنا معاكى ومش هسيبك ابدا هيفضل ويانا كلنا نهار وليل اهدى بقى وربنا يصبر قلوبنا وقلبك يا حبيبتى ... وفعلا ابتدت تهدا قليلا معه ... نظر لعواطف وطلب منها تحضر كوب لمون لكى تشربه جميله وتهدا اكتر
تمر الساعات ويتم الډفن بخير وعلى اخر الليل يكونانهوا سرادق العزاء ايضا الكل حضرا ليعزا دكتور بدران الجيران منهم والاصدقاء ....
لمياء تذهب اليها لكى تسلم على جميله عشان تمشى البقاء لله يا جميله
جميله بدموع تتساقط منها تسلمى يا لمياء
لمياء مش عاوزه حاجه ابيت معاكى
جميله لا يا حبيبتى تسلمى انا معايا داده وحسين
لمياء طيب لو عوزتى اى حاجه فى اى وقت كلمينى
جميله ان شاء الله وميرسى ليكى
لمياء ثم تتركها لتجلس على المقعد وتتذكر ايامها السابقه مع والدها لتبكى اكثر لكن عواطف تاتى بجانبها وتضمها لصدرها عشان خاطره اهدى بقى بلاش دموعك دى
جميله مش قادره يا داده مش قادره ازاى هقدر اعيش من غيره تانى
عوطف هتقدرى وهتتقوى الدنيا مش هتوقف اسمعى الكلام بقى واهدى ... لله ما أخذ وله ما أعطى وكل شيء عنده بأجل مسمى فلتصبر ولتحتسب
تمسح دموعها بمنديلها ونعم بالله ونعم بالله
انشراح كانت قاعده تصطنع الحزن والبكاء بعد ما سلمت على الناس اللى جايه تعزيها ركضت الى جميله وخدتها فى حضنها خلاص يا جميله ما بقاش لينا حد تااااااااااانى ....
جميله تسمع كلامها فتزيد فى البكاء
انشراح روحت فين وسبتنى يا بدران يا احن اخ فى الدنيا يا خويا
عواطف تهديها مش كده يا ست انشراح احنا ما صدقنا نهديها
انشراح ايه يا عواطف مستخسره فيا اعيط على اخويا ولا ايه
عواطف ياستى عيطى براحتك بس بعيد عنها كفايه بقى وكمان ده غلط عليه
انشراح تعاود البكاء مره اخرى هقول لمين اخويا تانى من بعدك يا بدران
عواطف تسحب جميله المڼهاره من حضڼ عمتها لحضنها مره اخرى وتهدى روعها جميله يلا بينا نطلع فوق عشان ترتاحى شويه
جميله لا خلينى هنا مش عاوزه اطلع مش هقدر يا داده
عواطف لا هتقدرى احنا قلنا ايه
وكان داخل من الفيلا اليهم حسين وهو مرتدى بدلته السوداء ويلاحقه شادى الذى كان ايضا مرتدى بدلته السوداء
حسين ايه يا جميله لسه برده ما بطلتش عياط
عواطف تنظر لانشراح والله هديت شويه ورجعت تانى ټعيط
تقوم عواطف ليجلس مكانها حسين ويربت عليها مش اتفقنا الضهر مفيش عياط تانى
جميله پبكاء مش قادره يا حسين انا خاېفه اوى
حسين يضمها ليه وبرده اتفقنا انك ما تخافيش طول ما انا وداده معاكى ولا نسيتى
انشراح نعم وانا روحت فين انا قبلكم انت والست عواطف دى
حسين لم ينظر اليها واكمل حديثه لجميله خلاص بقى نهدى شويه بلاش عشان