رواية شيقة 8 الفصول من العشرين للثاني وعشرين بقلم الكاتبة الرائعة
يابنى
محمود : الموضوع خلص يا امى ومش عاوزين سيرته تتفتح من تانى
سهام : صل على النبى يا ابو حسام دى ساعة شيطان وراحت لحالها وبكرة النفوس تتصافى
محمود باستغراب : نفوس ايه اللى تتصافى يا ام ليلى دى كانت هتقتل بنتك
سهام بلخبطة : وما حصلش وهى اكيد عرفت غلطتها ولا يمكن تعيدها تانى واكيد حتى لو ماكنتوش عرفتوا ماكانتش ابدا ھتأذيها بجد واتخنقت بالعياط وهى بتقول : قلبها ماكانش هيطاوعها دى مربياها ومكبراها معايا ماكانتش هتهون عليها ابدا انتو اكيد فهمتو غلط دى خلاص صفيت وراقت وكانت پتخاف عليها و حتى لو ماكانتش ماتوصلش للقتل ابدا ابدا
هداية وهى بتطبطب على ايد سهام : انتى اللى نبتتك طيبة وقلبك طاهر يا سهام بس يابنتى كفاية عياط وقومى اغسلى وشك قبل ماليلى تنزل وتشوفك الله يكون فى عونها راخرة بعد ماعرفت اللى عرفته انا صحيح لسه مش عارفة ايه اللى حصل امبارح بالتفصيل بس اللى اعرفه انه مش هيبقى سهل عليها ابدا
محمود : اومال احمد فين
هداية : بعتناه يندهلهم عشان الفطار
شوية ودخل احمد بيجرى ووراه حسام وليلى
حسام وليلى : صباح الحير
كلهم : صباح النور
هداية : ياللا ياولاد عشان الفطار مايبردش اكتر من كده
بعد الفطار محمود قال وهو بيشرب الشاى : خد اجازة النهاردة وخد مراتك وابنك وروح فسحهم النهاردة ياحسام وانا عندى كام مشوار كده هعملهم وهاجى على طول
احمد قعد يسقف وقال لحسام : ودينى الملاهى بقى زى ما وعدتنى امبارح
حسام : حاضر ياسيدى هوديك الملاهى بس يوم الجمعة مش النهاردة
احمد : يوووه واشمعنى بقى
حسام : عشان ماما ماينفعش تروح الملاهى عشان النونو اللى فى بطنها مايتعبش فاحنا نخرج النهاردة نتفسح ونتغدى برة انا وانت وماما وبعدين يوم الجمعة نسيب ماما مع تيتا ونروح انا وانت الملاهى نلعب كل الالعاب
هداية بضحك : ربنا يسعدكم يا اولاد ويبعد عنكم كل شړ يارب
.
وتمر الايام لحد ما فى يوم كانوا متجمعين بيتغدوا وفجأة ليلى صړخت وقالت : الحقنى ياحسام ...شكلى بولد
الفصل الثاني والعشرون والاخير
حسام كان قاعد مع ابوه وسهام وهداية ومعاهم احمد الصغير قدام اوضة العمليات ..كلهم مستنيين يطمنوا على سلامة ليلى خصوصا انها حامل فى توأم والولادة كانت شبه متعثرة لحد ما الدكتورة قررت انها تولدها قيصرى عدى على تخديرها حوالى تلت ساعة وحسام كانت اعصابه قربت ټنهار وقعد يفتكر يوم ماولدت احمد وازاى كان هيتجنن عليها يومها لما جاتلها الام الولادة وهى معاه فى الشغل وازاى شالها وجرى بيها على المستشفى عمره ماكان يتخيل ساعتها انه هيقعد نفس القاعدة دى ونفس القلق من تانى بس مع ولاده هو من ليلى اللى كان قرر فى يوم من الايام انه يدفن حبها جواه الى مالا نهاية وازاى برضة احمد اتولد وهو اللى جنبها مش حد تانى وفجأة سمعوا صوت عياط بيبى قام من مكانه بسرعة ناحية اوضة العمليات بيحاول يعرف اى حاجة وبعد ربع ساعة الاوضة اتفتحت وخرجت ممرضة شايلة البيبيهات وهى بتضحك وبتقول : انا عاوزة الحلاوة مضاعفة دول ولدين زى القمر زى مامتهم ماشاء الله
حسام وسهام جريوا اخدوا منها البيبيهات وحسام طلع فلوس كتير من جيبه اداهم للمرضة من غير مايعدهم وقاللها : انا عينى ليكى بس طمنينى على ليلى
الممرضة بفرحة : زى الفل هيفوقوها وتروح على اوضتها على طول
حسام ضم ولاده واحد ورا التانى وكبر واقام الصلاة فى ودانهم وحط واحد فى حضڼ هداية وقاللها : خدى محمد فى حضنك ياجدتى وادى التانى لمحمود وقاله : وده حسن يابابا
هداية بضحك : طب مش تستنى لما امهم تفوق ...مش يمكن تختار اسامى تانية
حسام : ليلى موصيانى على اساميهم من ساعة ماعرفنا انهم ولدين
سهام بحب وهى بتطبطب على كتف حسام : ربنا بخليهوملك ياحبيبى ويخليك ليهم ويجعلهملك ذرية صالحة ومبروكة
حسام باسها من راسها وقالها : ويخليكى لينا يارب
شوية وليلى خرجت من اوضة العمليات وهى نص فايقة وودوها على اوضتها ولما حطوها فى سريرها وعدلوا لها نومتها حسام قعد جنبها وباس ايدها وراسها وقاللها : ليلى ..لولو ..حبيبتى
ليلى بنص فوقان : حسام .. ولادى
حسام بابتسامة حب : ولادك زى الفل ياحبيبتى مستنيينك تفوقى عشان تاخديهم فى حضنك بصى وشاورلها على باباه وقاللها : حسن مع بابا ومحمد اهوه مع جدتك
ليلى حاولت تمد ايدها عشان عاوزة تاخدهم فى حضنها وتشوفهم فحسام قام اخد محمد من جدته وقاللها : ادى محمد اهوه ياستى شفتى شبهك ازاى وفيه كمان شبه كبير من عم محمد الله يرحمه
ليلى : الله يرحمه وباست ابنها وحسام اخده تانى رجعه فى حضڼ جدته واخد حسن من باباه وقربه من ليلى وقاللها : و آدى حسن شايفة برضة قمر ازاى وواخد لون شعر حسن الله يرحمه
ليلى
