رواية شيقة 9 الفصول من الثامن عشر لاثنان وعشرون
المحتويات
فى مكان تانى غير المكان اللى شغال فيه
جميله ليه ايه اللى حصل
حسين مفيش بس زهقت من دى شغلانه
جميله طب ما انت اكيد هتدور على شغل فى تخصصك اللى هو بيطرى يعنى ما غيرتش حاجه المهنه هى هى المكان بس اللى هتغيره
حسن بحاول اشوف مهنه تانيه بس مش هتكون هنا
جميله امال فين
حسن فى اى بلد تانيه بقى انا زهقت من هنا ومن كل حاجه
حسن ربك يسهلها يا جميله ربك يسهلها
تمر الساعات وتكون على مائده الطعام تأكل معه وكانت تحكى له على كل شىء دار فى يومها وهو كمان قالها عن يومه كما اتفقوا كل يوم على هذا
حسين بس كده ده كل اللى حصل
حسين حاجه ايه
جميله حسن اخوك
حسين ماله حسن
جميله مش عارفه ماله كان انهارده بيتكلم بطريقه اول مره اخد بالى منها وكمان شكله زعلان مع خطيبته لانها رنت عليه كتير وما ردش عليها
حسين هما دايما كده مع بعض لحد دلوقتى مش قادره تفهمه
جميله مهو ممكن يكون العكس
حسين يبقى لسه ما عرفتيش حسن ... حسن مش من شباب اليومين دول اه طايش شويه وبيهزر كتير بس مع قلبه خط احمر
حسين اقولك يا ستى بس الاول روحى اعملنا ماجين كافى مكس وانا اقولك
جميله حاضر بس هعمل ليمون بالنعناع مش نسكافيه
حسين ههههههههه احنا ادمناه اهو
جميله بصراحه مريح اوى للاعصاب
حسين قولنا كده زمان قالو ما بنفهمش
جميله يالهوى على قلبك ده
جميله تلتفت اليه هو مين اللى بتعشقه يا سياده المقدم
حسين طيب ما تخليها بعدين
جميله تؤتؤ دلوقتى وحياتى وحياتى وكمان انت ايه ما بشتبعش
حسين حد يقول للحلو لا
جميله طيب كمل الاول وبعدين ابقى حلى
حسين ماشى بس خليكى فاكره انى زعلان
جميله يا خبر ابيض وانا ما اقدرش على زعل حبيب قلبى ابدا
حسين بجد يا جميله انا حبيبك
جميله بجد يا حمايه جميله
هند بتعمل ايه يا حسن
حسن زى ما حضرتك شايفه بحضر شنطتى
هند وعلى فين العزم
جسن اى مكان اهدى فى اعصابى شويه
هند لسه برده مصمم على سفرك الكويت
حسن مهو عشان كده هروح اى مكان عشان اعرف افكر بتركيز
هند طيب ياابنى اللى تشوفه
حسن ادعيلى بس يا امى
هند بدعيلك ربنا يهديلك الاحوال وينولك مرادك يارب
هند طيب خلى بالك من نفسك وبلاش تسوق بسرعه
حسن حاضر يا ست الكل ما تقلقيش
هند لا اله الا الله يا حبيبى
حسن يحضنها ويركض ناحيه الباب محمد رسول الله
ويخرج ويقفل الباب وراه وهى تفضل تدعيله بالهدايه
يركب عربيته وينظلق بها بس مكنش عارف هيروح فين عشان يروق اعصابه فكر فى انه يروح شاليه العجمى يقعدله هناك كام يوم وهو بالطريق رنت عليه ندى المره دى رد عليها الو
ندى الو
حسن فيه حاجه
ندى انت فين شكلك فى العربيه
حسن ايوه مسافر
ندى مسافر ليه
حسن اروق اعصابى شويه وعاوز افكرفى كذا حاجه كده
ندى طيب براحتك انا بكلمك عشان اقولك ان خالو رأفت جبلك الحاجه اللى كنت طليبها منه
حسن طيب لما ابقى ارجع ان شاء الله ابقى اكلمه ... هو انتى فين وايه الصوت ده
ندى انا فى مول العرب بعمل شوبنج انا واصحابى
حسن اممممممم تمام تمام
ندى فيه حاجه
حسن لا مفيش هقفل عشان سايق
ندى اوكيه بيباى
يغلق هاتفه ويرميه بجانبه على الكرسى الهانم بتعمل شوبنج مع اصحابها من غير ماتقولى ولما اعترض تقولى ليه كل واحد حر ههههههههههه ده حتى ما سألتنيش رايح فين ولا هتقعد اد ايه هههههههه والاسم خطيبتى
يتنهد بصوت عالى ثم يشغل كاسيت العربيه على القران الكريم وبعد كام ساعه يكون وصل الشاليه ياخد شنطته ويركض الى الشاليه ويفتحه فيلاحظ انه محتاج توضيب كتير يلقى الحقيبه باهمال على الارض ثم يخرج منها تيشرت احمر وشورت اسود رياضى وكاب حمره ويرتديهم ويخرج من الشاليه رايح على الشط وهناك يقعد شويه وينظر الى البحر بشرود يتذكر ايام الجامعه .
واول مره شاف فيها ندى خطيبته كانت فى المكتبه وكانت بتدور على كتاب معين وهو كان فى نفس الوقت قاعد وبيقرا فيه فطلبت من امين المكتبه انها محتاجه الكتاب ده ضرورى وكان ساعتها واخد باله من كلامها وسامع كل حرف منها .... قام من مقعده وراح ادهولها ومن ساعتها وهما كل مره بيتقابلوا فى المكتبه لحد
متابعة القراءة