رواية الكاتبة ابنة وزير
المحتويات
بس رميت ورا ضهرى وقولت مش عايز حاجه غيرك
زعقت بدموع بطل تضحك عليا بكلام مزيف ودخولك السچن كان جزاه
اعمالك واخويا كان سبب مش اكتر لكن انت تستاهل وتستاهل اوى كمان
رد پغضب من امتى وانتى قاسيه عليا بالشكل دة ياسراء
ردت من لما عرفتك على حقيقتك من بعد ماخسرت كل حاجه بسببك مستقبلى وصحبتى حتى نفسى بقيت بقرف من نفسى شوفت وصلتنى لايه !!
فضلت تبصله لثوانى وهى بتفتكر أيامها معاه و
طلع الدكتور وقال بهدوء المدام فاقت وبقت كويسه والحمد لله لحقناها بحقن تثبيت للبيبى
الكل ارتاح ماعدا خالد اللى كان بيبص للدكتور بتوهان وبعدين اتكلم العمدة بلهفه بحمدك واشكر فضلك يارب شكرا يادكتور انا عايز اشوفها بعد اذنك
رد العمدة بهدوء اكيد اتفضل انا معاك
حطت كارما اديها على قلبها بتهدى نبضاته وهى بتقول الحمدلله
ركز خالد فى كارما وبصلها وقال تعالى معايا
هزت راسها بنعم واتحركت معاه أما مليكه بصتلهم بحزن ورجعت بصت ليوسف لقيته بيبصلها وبعدين اتنهد بضيق وقال خليكى معاها وانا هروح الجامعه عشان المعيد عايز يراجع شويه حاجات ولما ارجع نتكلم فى اللى كنتى عايزة تقولهولى
فى المعمل
طلب الدكتور من العمدة يسحب منه عينه عشان يعوض الډم اللى فقدته دلال وبعد حوالى ساعه طلعت نتيجه العينه فاتكلم الدكتور وقال بتردد بصراحه ياعمدة مش عارف اجبهالك ازاى أو اقولك ايه بس يعنى
اتكلم الدكتور بتردد اللى واضح قدامى فى التحليل أن فصيله دمك غير فصيله الطفل
رد العمدة
بقلق و وايه يعنى مايمكن واخد فصيله أمه
رد الدكتور بضيق ماهو للاسف برضه مش واخد فصيله الام
رد العمدة پصدمه يعنى ايه !
بلع الدكتور ريقه بتوتر ورد يعنى الطفل مش ابنك ياعمدة
رد الدكتور بتفهم للاسف ياعمدة احنا جربنا كتير وفى كل مرة بتطلع نفس النتيجه
اتعصب العمدة وضړب الدكتور بوكس قوى وهو بيقول انت اټجننت مستحيل مراتى تخونى مستحيل يبقى مش ابنى
فى عربيه خالد وكارما
كان خالد بيبص للطريق ودماغه مشغوله باللى بيحصل فى حياته وخوفه أنه يخسر كارما بيذيد يوم عن التانى وفجاه قرر يعترف لكارما فاداس فرامل وبص لكارما اللى بتبصله بأستغراب وسألته وقفت ليه !
قالها بتردد وقلق كارما فى حاجه خبتها عنك ولازم تعرفيها
بربشت بعيونها وسألت حاجه ايه !
اخد نفس عميق وقال مش عارف ابدا منين أو اقول ايه بس انا فى اسرار كتير فى حياتى وحاجات كتير غلط عملتها خلتنى شايل حمل كبير فوق كتافى
ردت بهدوء وعقل ومين فينا مبيغلطش محدش خالى من الغلط وكلنا حياتنا مليانه اسرار لدرجه ان كل واحد فينا حياته تتكتب روايه فأرمى حمولك عليا ومتقلقش
بصلها بحب وحس بعقلانيتها فأعطاه الشجاعه يكمل ويقول بس فى غلطات تغتفر وفى غلطات مستحيل تتنسى
ردت بهدوء بس ربك غفور رحيم ولو ربنا بيغفر فاحنا مين عشان نعاقب أو نشيل الواحد هم فوق ندمه
مسك اديها وتخيل أنه قاعد قدام أمه من حنيه كلامها وقال برغرغه دموع انا مكنتش حاسس انى بغلط وكنت شايف انى ماشى صح وباخد حقى بس بس من لما انتى دخلتى على حياتى صحيتى ضميرى وخلتينى لأول مرة اخاڤ اخاڤ انى اخسرك ياكارما انا حقيقى مبقتش عايز حاجه من الدنيا غيرك وخاېف أن ربنا يعاقبنى فيكى انا ندمان وعايزك تساعدينى وتمسكى ايدى ومتسبنيش
نزلت دموعه من ۏجع كلامه وقهره قلبه فابصتله بحنيه ومسحت دموعه بأديها وقالتله بحنيه انا جمبك ولو صعب عليك تحكيلى فأنا يكفينى انك عارف بغلطك وندمان عليه وانا هساعدك ومش هسيبك صدقنى
باس اديها بحب وهو بياخد نفس عميق وبيبص لعنيها بدموع وقال انا مش عارف ايه الحلو اللى عملته فى حياتى عشان ربنا يبعتك عليا هديه ونعمه كبيرة اوى مكنتش حاسس بيها بس فجاه لقتنى مرتحلها وبحبها
بربشت بعيونها بخجل فاقرب وشه منها وقال أيوة بحبك ياكارما انتى البنى ادمه الوحيدة اللى حسيت بحنان امى فيها
ابتسمت وقالت له بدموع وانت الشخص الوحيد اللى حسسنى بالأمان اللى كنت مفتقداه
قرب وشه منها وبهيام طبع بوسه رقيقه على شفايفها وفجاه اتعمق فيها بحب ودموعه على خده ولكن قلبه مطمن وبعد لحظات بعد عنها ولقاها
بتبص فى الارض بخجل وابتسامه بسيطه فاقالها بحب اول مرة ادوق حاجه واستلذ بيها اوى كدة
فضلت تبص فى الارض بكسوف فأبتسم وقالها كارما انا مش هخبى عليكى حاجه وهحكيلك كل حاجه حصلت معايا من لما اتولدت لحد اللحظه دى وهتبقى انتى بير اسرارى
ابتسمت وقالتله وانا مستعدة اسمعك ومتخافش مهما كان غلطك هفضل جمبك عشان لمعه الندم اللى فى عينك دى هتمحى اى غلطه
ابتسم وباس اديها بحب وقرب اكتر وباس راسها وهو حاسس بارتياح ودقات قلبه بتهدى بالتدريج
دخل العمدة الاوضه اللى محجوزة فيها دلال فلقاها بتبصله بدموع وتقوله الحمدلله ياعمدة الدكتور طمنى وقالى أن ابننا بخير بجد اتبسطت اوى
قرب منها بجمود وسألها بهدوء ممېت اللى فى بطنك دة ابن مين يادلال
اټصدمت من سؤاله وردت برعشه خوف اااا ايه السؤال دة انت بتشك فيا ياعمدة اكيد اللى اسمها كارما دى ملت دماغك بكلام فاضى
سكت وهو بيبص لعيونها پغضب ورد بهدوء ممېت التحاليل بينت أنه مش ابنى فاتكلمى قولى اللى فى بطنك يبقى ابن مين
بلعت ريقها پصدمه وفضلت تبصله پخوف فاقرب اكتر وهمس ردى يادلال
اخدت نفس عميق وقررت تعترف وتقول پخوف ابن خالد
برق عينه پصدمه وهو بيسأل خالد مين!
بلعت ريقها وردت بتردد اااا ابنك !!
احمرت عينه من الڠضب وجسمه تلج من الصدمه وهو بيحرقها بنظراته وفضل يجمع الأحداث اللى حصلت الفترة الأخيرة وذاد غضبه اكتر وفجأه قرب من دلال ونزل رأسه لمستواها وهى على السرير وبيقول نهايتك على أيدى يادلال انتى والكلب التانى
لسه هتصرخ ولكن كان اسرع منها لما حط أيده على بقها عشان يكتم صريخها وفضل يهددها بكلام ووعود كتير ومش واخد باله أنه بيكتم نفسها بأيدة وفضل يضغط اكتر واكتر وهى الډم بيهرب من جسمها بالتدريج وبتبرق عينها وحاطه اديها على بطنها كأنها بتحمى ابنها اللى اتمنته من الدنيا والصدمه نستها انها بتودع ابنها والدنيا كلها وبعد دقايق انتهت حياتها بين ايد العمدة وطلعت روحها للى خلقها أما العمدة كان بيبص فى الاشئ وغضبه نساه أنه قضى على حياه مراته فى لحظات
يتبع
انت يوسف ابن العمدة
بصله يوسف بضيق لأن الشاب قبل مايسأله زقه من أيده بغشوميه فارد يوسف بضيق ايه الډخله دى !! واه انا يوسف خير!
بصله الشاب بقرف وقال انت بقا اللى معلق اختى بيك ومقرطسنى
استغرب يوسف ورد انت بتتكلم عن ايه
رد الشاب پغضب انا ابقى اخو رضوى ها افتكرت ولا من كترهم مش فاكر مين فيهم
رد يوسف بضيق وعدم فهم اسمع ياجدع انت انا مليش فى السكه دى واختك معرفهاش فابعد عن طريقى بقا الله يسترك
رد الشاب بعصبيه وهو دخول الحمام زى خروجه ولا ايه
نفخ يوسف بملل ايوه انت عايز ايه يعنى مش فاهم
رد الشاب جاى اعرفك أن رضوى ليها ضهر واللى انت بتعمله معاها دة مش هيعدى بالساهل
رد يوسف بعصبية مبدئيا الطريقه اللى انت داخل تتكلم بيها دى انا مش بالعها فاهتعقل وتتكلم بهداوة ولا اجبلك الأمن
رد الشاب پغضب انت هتستعبط ولا عامل فيها عبيط فى ليلتك اللى مش معديه دى
نفخ يوسف وقال اللهم طولك يارووووح
زعق الشاب وهو بيورى يوسف الشات بينه وبين رضوى وبيقول كلامك دة ولا مش كلامك مش دة الاكونت بتاعك ايه لسه حابب تستعبط
اتفاجئ يوسف وقال انا معرفش حاجه عن الموضوع دة
اتنرفز الشاب وبص لصحابه فاتجمعو حواليه فى لحظه وقال وانا بقا جاى اعرفك بنفسى
وفجإه ضربه ضربه قويه ولكن يوسف بادله الضړب والموضوع كبر وشباب الكليه اتجمعو حواليهم واللى بيدافع واللى بيهدى العركه وفى وسط كل دة محسش يوسف باللى جاى من ورا ضهره وضربه بقوة بالسکينة فارتعش جسمه وارتخت أعصابه وفى والتجمع الكبير دة محدش حس بيه ووقع على الأرض سايح فى دمه
واخيرا هدء العمدة بعد ما خلص على دلال وأول ماسبها لقاها ماټت فابصلها پصدمه لانه مقصدش ولكن غضبه عماه وفجأه ولسوء حظه دخل الدكتور على الاوضه وشاف الچريمه دى وفضل واقف پصدمه وزعق ايه اللى انت عملته دة
جرى العمدة ناحيته ومسكه من قميصه وبص لعيونه پغضب لو مسكتش ومكتمتش على الخبر كأن لا من شاف ولا من درى هخلص
عليك انت كمان
خاف الدكتور ورد استهدى بالله انا حالف قسم بينى وبين ربنا وبعدين دى قضيه شرف والحكم فيها خفيف
زعق العمدة انت هتاكل عقلى بكلمتين يادكتور البهايم واسمع بقا أما اقولك انت هتخرج من هنا وهتقول أنها ماټت مۏته ربنا وانا فى المقابل هديك ملايين بس سيرتى متتجابش سامعنى
فكر الدكتور لثوانى وقبل بالعرض وبعد لحظات طلع العمدة من الاوضه وشاف مليكه قاعدة بتبصله فاقرب منها وقال پغضب خليكى هنا هروح مشوار واجى
هزت
راسها بنعم وبعد ماخرج بحاول ساعه دخل الدكتور وبعد لحظات فضل ينادى على التمريض وبدأو يشتغلو بالاسعافات الاوليه مع الحاله وسط ماكنت مليكه واقفه مزهوله من اللى بيحصل ومستغربه القلبان اللى حصل فى دقائق وبعد لحظات خرج الدكتور وقال لمليكه اااا مدام دلال اټوفت
شهقت مليكه وقالت پصدمه ااا ازاى مش قولت انها انها بقت كويسه !!! ايه اللى حصل
رد الدكتور بقلق ااا هى كانت حالتها خطېرة ومع العلاجات حالتها استقرت شويه ولكن احنا حاولنا على قد ما نقدر ننقذها بس حملها كان حمل مسمم قضى عليها
حطت مليكه اديها على بوقها پصدمه وفضلت تبص للدكتور وعقلها عند كارما لأنها على اعتقادها السبب اللى وصل دلال للمرحله دى وفجاه سألته پخوف طب يعنى حضرتك هتكتب
ايه فى تقرير الوفاه
رد الدكتور بتردد هكتب انها اتعرضت للإجهاد
فضلت مليكه تتصل بيوسف ولكن مفيش رد فاقلقت ورجعت اتصلت بالعمدة ولكن بيكنسل عليها فانفخت بقوة وقالت اعمل ايه يارب
رجعت اتصلت بيوسف لقت تليفونه اتقفل فاخدت نفس عميق
متابعة القراءة
