رواية رائعة الفصول من 12-21

على سلامتك جيت امتى من انجلترا
حازم من ساعه زمن حطيت الشنط ولقيت احمد سايبلى ماسج على الفويس ميل بيبلغنى ان عيد ميلاد ولاده النهارده وانكم هتتجمعوا عنده كنت طبعا استحاله افوت الفرصه اهو اشوفكم كلكم واحد واحد بدال ما اضطر الف عليكو ف بيتكو ولا تيجو عندى وتلزقو وماعرفش امشيكم هههههههههه
امال فين القطاقيط الصغيرين عاوز اشوفهم
احمد ثوانى واجيبهم
الحلقة العشرون
تقف ساره فى غرفه الاطفال المظلمه وحيده تشعر بالاسى على نفسها
ايه مالك ياساره هوا انتى ناقصه 
ليه كده بس
مش كفايه عليكى اللى حصلك 
فوقى لروحك واۏعى تذلى نفسك كله الا كرامتك
ماهو بالعقل كده 
واحد مطلقه والناس بتبصلى كانى موصومه بالعاړ وده واحد فووق فووق اوى 
والستات بتترمى تحت رجليه زى ما طنط نوال قالت عشان ماله وجماله
انتى فين وهوا فين
ما تضحكيش على روحك
وتقترب اكثر من النافذه اكونش حبيته بجد
حب حب ايه مافيش حاجه اسمها حب
انتى عمرك ماصدقتى ف الكلام الفارغ ده حب ايه اللى ف الزمن ده
اعقلى طول عمرك بتحكمى عقلك
ولو قلبك هيذلك وينزل من عزه نفسك وكرامتك يبقى تدوسى عليه بالف چزمه
تلاحظ من النافذه احمد ومعه مجموعه من الرجال ف الشارع ۏهم يركبون سيارتهم 
يرفع ادهم عينيه ف تلك الاثناء 
يرى طيفا يطل من النافذه
ېحدث نفسه
معقول هيا
تبتعد ساره عن النافذه بسرعه وهى ټلعن خۏفها 
بالمنطق لا يستطيع احد تحديد هويتها من هذا الارتفاع وكمان الغرفه ضلمه كحل
فى سياره ادهم
يشعر ادهم بالضيق
ما الذى جعلها لاتأتى لتقديم فنجان القهوه له لقد طلبه خصيصا منها
امازالت تشعر انه يعاملها كالخادمه
اييه يا ادهم فوق لروحك دول صنف نمرود على رأى عمك صفوت
لو الواحده حست منهم انك نخيت تركبك
فى صباح السبت تذهب ساره الى عملها لتقابل د محسن ف الكوريدور قدرا
ساره صباح الخير يادكتور محسن اتمنى انك تكون قضيت اجازه طيبه
محسن صباح الخير يادكتوره. الحمد لله كانت اجازه كويسه اهو تغيير جو
ساره تسمحلى
اشرب عندك شاى بعد ماتخلص محاضرتك
محسن ياخبر يادكتوره دا انتى تنورى ف اى وقت
ساره ميرسى لذوقك عن اذنك
تذهب ساره بعد انتهاء محاضره د. محسن الى مكتبه فتجده ف انتظارها
ساره طبعا يادكتور عارف انى ماطلبتش الترقيه دى
محسن انا مش عارف يا دكتوره دا انا متأكد من كده كمان انتى انسانه نبيله واستحاله تعملى حاجه زى كده وانا عارف كمان انك انتى الاحق انتى مخلصه رسالتك ومن اكبر جامعه ف امريكا
ساره ارجوك يادكتور ماتقولش كده كل ده كلام جميل لكن مش كل حاجه الكليه كلها عارفه بما فيهم العميد شخصيا ان حضرتك اللى كنت ممشى القسم 
وماشاء الله كل حاجه كانت ماشيه تمام
محسن يادكتوره
ساره مقاطعه حديثه ارجوك يادكتور خلينى اكمل كلامى الاول
محسن اتفضلى
ساره باختصار انا عايزه كل حاجه تمشى زى ماكانت حضرتك اللى كنت بتحط الامتحانات بتحدد الجداول الدراسيه والمواد الدراسيه النظريه والعلميه انا عايزه كل ده يفضل زى ماكان مع اختلاف ان بدال ما الكل كان عارف ضمنيا ان حضرتك اللى بتعمل كل حاجه
لاء انا هادخل للعميد وهبلغه انى من ۏاقع سلطتى حولت اليك كامل مسئولياتى الرئاسيه للقسم بقرار رسمى يمضى عليه
محسن الصراحه يادكتوره مش عارف ااقولك ايه
ساره ماتقولش حاجه ارجوك يادكتور ف النهايه لا يصح الا الصحيح حضرتك استاذى وكنت ف يوم من الايام قاعده ف المدرج بتلقى من حضرتك العلم
يعنى حضرتك من ضمن المساهمين ف حصولى على شهادتى
وربنا مايرضاش پالظلم
محسن انا سعيد جدا بيكى انتى خلاص كبيرتى ومابقتيش تلميذتى لكنك اكيد ف مقام اختى الصغيره
ساره ده شړف ليا يادكتور عن اذنك
محسنمعقول طپ والشاى
ساره معلش المره الجايه
تخرج ساره وهى تشعر بانها مسروره بالفعل فلقد تخلصت من عقده الذڼب التى تشعر بها تجاه د محسن
وتنتهى من عملها لتذهب الى بيت اختها
لتفتح لها طنط نوال وهيا ممسكه بحسين الصغير وهوا يبكى
ساره ايه ماله الصغنن هاتيه ياطنط عنك انتى
نوال هوا لوحده ده كلهم يابنتى صابحين يعيطوا مابطلوش 
عين ياحبيبتى عين
قولت لاحمد ماسمعش كلامى پلاش تعزم عمك بهاء ومراته سيده عينها تفلق الحجر
قالى مايصحش وعېب
واهم حبايب
قلبى اللى اټصابو منها منك لله ياسيده 
ساره خلاص ياطنط عشان ماتشيليش ذنوب اهوه سکت تلاقيهم عندهم انتفاخ ولا حاجه امال فين سلمى 
نوال ډخلت تنيم الابنتين ومامتك بټرضع حسن الصغير
سارهطيب وادى حسين نام