رواية شيقة 9 الفصول من الثالث وعشرو ن للسادس وعشرون

23
مر يوم وفيه جميله كانت بداخل المشفى ترى عملها وكان يوما شاقا عليها لكثره عدد الاطفال المرضى لديها دخلت عليها نسمه الممرضه
ادخلى يا نسمه ها فيه حد بره تانى
نسمه لا مفيش هو حضرتك تعبانه ولا ايه
جميله تضع حاجتها فى حقيبتها اه انهارده كان يوم صعب اوى
نسمه ربنا يعينك حضرتك ويقويكى
ويسمعو صوت بره الاوضه
نسمه ده شكله حد جه تانى

جميله بتنهيده ولا ونى تعبانه ومش قادره بس دخليه اكيد حاجه مهمه
نسمه انا ممكن اعتذرلهم وحضرتك تروحى لانك تعبتى انهارده
جميله لا همشى بعد الحاله دى يلا دخليها وخلى عم عبده يعملى فنجان قهوه بس تكون ساده
نسمه حاضر يا دكتوره وتخرج نسمه والحاله اللى بره تطرق الباب وتدخل اليها يجدها حاطه ايدها على راسها بتعب الدكتوره شكلها تعبانه انهارده ارجع بقى فى كلامى واروح ولا ايه
جميله تضم نفسها اكتر فى حضنه انت كمان اوى يا حسين
حسين مالك انتى تعبانه ولا ايه
جميله شويه بس لما شوفتك بقيت احلى من الاول
حسين يرفع وجهها اليه انتى احلى واحلى يا جميله الجميلات ها مستعده
جميله تجيب حقيبتها مممم مستعده بس هنروح لماما عشان كلمتنى وقالتلى هنتغدا سوا انهارده
حسين طب يلا بينا
لبسلها نظارتها الشمسيه بيده وهو كمان يلبس نظارته ويخرجو من الغرفه لتنظر الى نسمه وتقول لها الغى القهوه يا نسمه وروحى انتى
نسمه بضحكه حاضر يا دكتور مع الف سلامه
حسين البت دى بتضحك على ايه
جميله سيبك منها وخليك معايا انا وبس
حسين هههههههههه بمۏت فى غيره حبيبتى
جميله وانا اللى يبصلك هعورله عينه يا حبيب حبيبتك
حسين ههههههههههههههه ايه اعورله دى اتعلمتيها منين
جميله بنظره ساحره من بابايا حبيبى طبعا
حسين يفتحلها العربيه لا احنا نروح بيتنا الاول
جميله بيتنا ومامتك والغدا
يقفل باب العربيه ويلف ويركب وهو كمان بعدين بعدين
جميله بضحكه مثيره مچنون انت
حسين طبعا مچنون حد يكون معاه الجمال والدلاال ده كله وما يتجننش
جميله هههههههههههههههههههههههه
حسين لالالالالا على البيت على طوووووووووول ... يحرك العربيه بسرعه وهى بصوت عالى براحه يا مچنون هنمووووت
حسين بثوت عالى انا اللى بموووووووووووووت فيييييييييييييييييييييييكى
حسن كان واقف فى مطبخ الشاليه ومش عارف يعمل ايه نفسه فى فنجان قهوه بس للاسف مفيش انبوبه والشاليه متبهدل على الاخر ومحتاج تنضيف فضل واقف يبص عليه وهو حاطط ايده على وسطه فاتتناهد بصوت عالى وخد الكرسى بتاعه وخرج بره الشاليه وفرده ونام عليه وحط الكاب بتاعه على وشه عشان الشمس
ما عرفش ينام من صوت الاطفال اللى بيلعبو جنبه بس قال يفرد جسمه وخلاص وفضل شبه نايم على الكرسى وحاطط الكاب على وشه لحد سمع صوت الطفله مره اخرى رفع الكاب بسيط وبص عليها وقال انا شكل اليومين اللى قاعدهم هنا مش هيعدو على خير ...
وجدها قاعده على كرسى قدام الشاليه اللى جانبه وكانت برده بټعيط البت دى شكلها هتطلع نكديه لما تكبر ... رجع الكاب مره تانيه على وشه لحد ما سمع مامتها بتكلمها بصوت عالى
بطلى عياط بقى قلتلك العربيه مش عارفه مالها مش عاوزه تتحرك اول ما المكانيكى يجى هننزل سوا 
بسنت بكت تانى
مامتها انا حتى كلمت خالك وقالى هيخلص شغله وجاى عندنا وقلتله يجبلك واحده غيرها اهدى بقى عشان خاطرى مش بحب اشوفك وانتى بتعيطى كده
بطلت عياط شويه ونظر لمامتها ماشى يا ماما
بعد ما راحو على شقتهم وعمل اللى كان نفسه فيه رجع وراحو عند مامته هند اللى كانت عمله اكل كتير اوى كانها اخر مره هتطبخ فيها
حسين ياست الكل ما كنتيش كلفتى نفسك بكل ده
هند كانت بتحط ليهم فى الطباق النايب بتاعهم فين التعب ده ياريت كل يوم اتعب كده بقولك ايه يا جوجو عوزاكى تخلصى على طبقك ده كله
جميله من غير ما تقولى يا ماما انا هاكله كله اصلى جعانه اوى
هند اخص عليك يا حسين موجوع البنيه
حسين ينظر الى جميله اصلها انهارده تعبت كتير فى الشغل وفى ... سكت لما جميله ضړبته برجلها من تحت التربيزه عشان عارفه كان هيقول ايه تانى
حسين اااااااه يابنت المفتريه
هند حسين لسانك لسانك ده مش هينضف ابدا
حسين هى اخدت على كده منى ... وينظر لها مش كده يا قلب حسين ولا ايه
جميله كده يا حبيبى
هند ااااااااه يعنى اطلع انا منها ماشى ماشى على العموم مش عاوزه اشيل اطباق مليانه انا قلت وخلاص
حسين ما تقلقيش يا امى هنفترسهم كلهم اصلى كنت واقع اوى وكمان فيه شغل جبار بالليل