رواية نوفيلا38 الفصول من الاول للخامس والاخير بقلم الكاتبة الرائعة

الحلقة الاولى 
عم سعيد رجل مكافح وفقير بيشتغل بواب عند رجل اعمال كبير اسمه مروان وواخد اوضه صغيره بره الفله فى الحديقه 
ومرات عم عباس الحجه سميره كانت بتشتغل خدامه عندهم فى البيت 
مروان كان بيحب عم سعيد جدا وبيثق فى لانه بيشتغل عندهم من زمان جدا ولان ابو عم سعيد كان بيشتغل زمان جدا عند ابو مروان وكان سعيد بيساعد ابوه فى الشغل ولما ابو سعيد ماټ سعيد اشتغل مكانو واتجوز الحجه سميره وجابها معاه فى فله مروان 

عم سعيد كان عنده ابن اسمه جود 
جود مكنش بيشتغل بواب مع ابوه وهو كان فى الثانويه العامه وكانت الحجه سميره وسعيد كانو بيوفروله جو المذاكره ودايما بيشجعوه 
جود كان شاطر جدا من وهو صغير 
مروان كان عنده بنت اسمها جورى كانت جميله جدا ورقيقه وكانت فى الثانويه العامه بردو 
جورى وجود كانو اصدقاء جدا من وهما صغيرين وكان جود صديق جورى الوحيد وكانت بتحكيله كل حاجه وكانو بيلعبو مع بعض وبيخرجو سوا فى الاجازات 
جود كان كل يوم بليل هو وجورى يذاكرو سوا وكان جود بيشرح لجورى اى حاجه هى مش فهمها 
وبعد بفتره
جود كان مبسوط جدا وجرى على امه وابوه وقال انا نجحت وبمجموع عالى جدا وفضل يحضن فى ابوه وامه ويقولهم شكرا لولا انتم مكنتش وصلت لهنا انا مش قادر اوصفلكم فرحتى انا مبسوط اوى 
وبعدين طلع يجرى لبره فشاف جورى جايه وكانت مبسوطه 
فجورى اول ما شافت جود ابتسمت وجرت عليه وحضنته وقالت انا نجحت ياصديقى انا مبسوطه اوى انا مش عارفه اعبر عن فرحتى دى واخيرا هدخل الكليه 
جود وجورى وهى حضناه كان مبتسم وحس بحاجه غريبه من نحيتها فضمھا وقالها مبروك وانا كمان نجحت انا مبسوط اوى 
فجورى قالتله احنا لازم نحتفل انا اصحابى عاملين حفله بسيطه كده تعالى معايا
فجود قال انتى احتفلى بس انا لا فجورى بصتله وقالتله لا انت هتحتفل معايا
فجود قالها جورى ارجوكى افهمينى الحفله هتحتاج مصاريف ولبس وحجات كتير وانا بصراحه مش هينفع اجى لانى مش بحب اندس فى مجتمعات اعلى منى ومش بحب احس انى اقل من حد ارجوكى اعفينى من انى اجى لانى بجد هكون مدايق لو جيت مش هبقى مبسوط فجورى قالتله ماشى ياجود هسيبك على راحتك وسابته ومشت 
جود قعد فى حديقه البيت وكان زعلان جدا لانه فقير وبسبب فقره مش بيعرف ينبسط ويفرح
وجاء الليل وجود قاعد فى اوضته ومش عارف يعمل ايه مش حاسس بطعم النجاح وحاسس بملل 
جورى فى اوضتها وبتجهز نفسها للحفله فقالت جود مش هيجى انا عارفه وكمان هو من حقه يفرح بنجاحه ويحتفل هو كان ليه فضل عليا وكان بيذاكرلى ولولا وقوفه جانبى مكنتش نجحت انا لازم اعمل عشانه حاجه فصحابها اتصلو بيها وقالولها اتاخرتى ليه فجورى قالتلهم انها مش هتيجى الحفله 
جود قاعد فى الاوضه فجورى اتصلت بى وقالتله تعالى فى الحديقه انا مستنياك واوعى متجيش جود ابتسم وطلع وراح الحديقه
فلقى جورى لابسه فستان جميل اوى وشكلها حلو جدا 
فجود بص حواليه لقى جورى فرشه الارض ورد كتير جدا وكان فى طربيزه حواليها بلالين ملونه كتير وتورتايه شكلها حلو اوى جود ابتسم فجورى قالتله مبروك لاحلى جود على النجاح واخير هندخل الكليه واخذته من ايده وفضلو يرقصو وكانو فرحانين جدا جورى كانت هى وجود بيفرقعو البلالين وفضلو يلعبو ويجرو وراء بعض ويضحكو ويهزرو سوا وكان يوم جميل جدا وجود كان مبسوط اوى ففى اخر اليوم جود قال لجورى شكرا جدا انتى قدرتى ترسمى الابتسامه على وشى انتى صديقه جميله جدا فجورى حضنته وقالته احنا اصدقاء ولازم نسعد بعض 
جود عشان هو كان شاطر جدا ومجموعه كان عالى اخذ منحه ودخل نفس الجامعه اللى جورى دخلتها 
وعدى فتره وجه اول يوم الجامعه 
جود مرضاش يروح مع جورى عشان متتحرجش منه لانه هو شايف نفسه فقير وشكله مش لطيف خالص لكن هو كان شكله حلو جدا ووسيم 
وبالفعل راح لوحده الجامعه واول ما وصل بص حواليه لقى الناس اللى فى الجامعه كلهم اغنيه ومن عائله غنيه ومشهوره فجود بص بحزن وراح وقعد تحت شجره لوحده 
جورى راحت الجامعه لوحدها وزعلانه لان جود راح من غيرها 
وبعدين راحت قعدت مع اصحبها لكن كانت طول الوقت بتدور على جود 
وجه ميعاد المحاضره جورى وهى داخله المحاضره شافت جود قاعد لوحده فبتسمت وراحت قعدت جانبه وقالتله على فكره انا زعلانه منك لانك جيت لوحدك ليه متصلتش بيا نيجى سوا
فجود بصلها وقالها لانى مش حابب احطك فى اى موقف محرج مع اصحابك وياريت متحاوليش تكلمينى قدمهم
جورى اتعصبت وقالت جود ايه اللى بتقوله ده فالدكتور دخل فجود قام من جانبها وقالها روحى اقعدى مع اصحابك وسابها وقعد وراء لوحده 
وعدى فتره كبيره وكان جود وجورى قريبين من بعض جدا لكن فى الجامعه جود بيكون بعيد عنها لكن فى البيت كانو