رواية تحفة الفصل الخامس والسادس والسابع والثامن ببقلم ملكة الروايات

تمسها يبقى بتشتمينى انا مش هى يا ريت تبعدى عنها و مالكيش دعوة بيها و مش هاجر ال تفكر تبعدنى عن ولادى
مرفت پحقد و لما الهانم مش ناوية تبعدك عن ولادك خلتك تسيب ولادك عند امك ليه و تبات بعيد عنهم
مؤيد شد هاجر لحضنه اولا ولادى قاعدين عند أمى بناءا على رغبتى انا زى ما انتى عارفة عريس جديد و محتاج اكون مع مراتى لوحدنا .. ثانيا اديكى قولتى امى يعنى مش سايبهم عند حد غريب و امى دى ال مربياهم يعنى ف بيتهم .. كمل بتحدى .. نورتينا يا مرات عمى
بصتلهم مرفت پحقد و شالت شنطتها و مشيت
مرجانة بحزن ما كانش له لزوم الكلام دا يا بنى مهما ان كان
مؤيد قاطعها لو سمحتى يا امى مش عايز كلام ف الموضوع دا .. انا قولت اللى لازم يتقال
مرجانة اتنهدت اللى تشوفه يا بنى .. انا همشي انا بقى .. يلا يا ولاد يلا يا سجدة
هاجر يلا فين يا ماما ! انتوا هتتغدوا معانا.
مرجانة طبطبت عليها و ابتسمت لا يا حبيبتي الف هنا هنمشي احنا عشان ما نتأخرش
هاجر باصرار والله ابدا لازم تتغدوا معانا و الاكل جاهز يا دوب هسخن بس
مرجانة بس
مؤيد خلاص بقى يا ماما ما تزعليهاش تعالوا يلا ارتاحوا على ما تجهز الاكل .. بص لاولاده بشقاوة .. مين يلعب مع بابا.
اولاده اناااا
قعدت مرجانة و مؤيد قعد يلاعب ولاده و هاجر بتجهز الاكل خلصت و حطت الاكل على السفرة و كلهم اتجمعوا
هاجر بتبص حواليها امال فين سچدة !
مؤيد باستغراب مش عارف كانت هنا من شوية .. هقوم اشوفها !
هاجر بسرعة و هى بتقف خليك انا هشوفها
قامت تدور عليها مالقتهاش و سمعت صوت جاى من اوضتها قربت من الاوضة و فتحت الباب و اټصدمت من ال شافته
هاجر ايه داااا !
سچدة بخضة و بتحط ايدها على صدرها هااا طنط هاجر اوهى تفهمينى غلط يا طنط
هاجر قربت منها .. كانت سچدة واقفة على كرسى التسريحة و مفضية كل علب الميكب على الارض و صوابع الروچ كاتبه بيهم على المراية و بتحط روج و مبوظة وشها كله و كحل حوالين عينيها و من الروج على خدودها
هاجر ايه يا سچدة ال انتى عملاه ف نفسك و ف الاوضة دا ! بقى ف بنوتة شاطرة تعمل كدا !
سجدة بتمثل البراءة هزت راسها بنفى
هاجر مدت ايدها و جابت مناديل مبللة و بدأت تمسح وشها طيب لما هو لا ليه عملتى كدا ! و ليه ما جتيش قولتيلى و انا كنت عملتلك ال انتى عايزاه ! اوووف الميكب مش راضي يطلع تعالى اغسلك وشك
خدتها غسلتلها وشها و راحوا للسفرة
مؤيد اتاخرتوا ليه !
هاجر بابتسامة مفيش كنت بغسلها ايديها ووشها عشان تاكل
مؤيد ابتسم و بدأ ياكل
سجدة واقفة جنب الكرسى و حاطة ايدها ف وسطها بتذمر
الفصل السادس
هاجر بصتلها باستغراب مالك يا سجدة ليه ما قعدتيش !
سجدة ربعت ايدها بتذمر مش لما تعملوا كراسي لبنى أدمين عاديين الاول ابقى اكل ايه كراسي العمالقة دى .
ضحكوا عليها كلهم .
يامن انتى اللى اوزعة
سجدة پغضب طفولى انا اوزعة يا وجه البورص انت .
مؤيد بتحذير سجدة عيب !
قامت هاجر شالتها و قعدتها على الكرسي جنبها بحنان
هاجر بابتسامة تعالى يا ستى انا هأكلك بايدى
سچدة رجعت شعرها بغرور شكرا يا طنط انا مش صغيرة بعرف اكل لوحدى .
هاجر ابتسمت و مسحت على شعرها طيب يلا كلى
اكلو ف جو اسري و قضوا شوية وقت و مشيت مرجانة و معاها اولاد مؤيد بعد ما اقنعهم مؤيد انهم يومين و ييجوا
قفل مؤيد الباب بعد ما ودعهم و لف ل هاجر
هاجر بابتسامة كنت سيبهم يقعدوا معانا ما كنتش تزعلهم .
قرب منها بحنان ما ينفعش انتى ناسية اننا عرسان جداد على الاقل قدام الناس يقولوا ايه و كلها يومين و ييجوا اهم حاجة تستحمليهم
هاجر بسرعة دول ف عنيا
ضحك مؤيد و حاوط وشها بايده بس انا مش عايزهم ف عنيكى انا عايزهم قدام عنيكى لانهم مشاغبين جدا و هيقرفوكى
ابتسمت و مسكت ايده ال محاوطة وشها انا مش عارفة انت مكبر الموضوع كدا ليه