رواية هو الفصول من الخامس والعشرون الي السابع والعشرون والاخير بقلم ملكة الروايات
المحتويات
وسطها
و هى شالت ايده تمام بس مش هيليق على الجزء العلوى
جاب قماش الجزء العلوى و بيحطه و بيثبت بدابيبيس لا جميل اهو
و مسك ايدها على وسطها و لف ايده على ايدها و همس عند الشامة اللى فى رقبتها و بصوت مغرى حلو جدا عليكى. سكت و همس فى ودنها وحشتيييتى يا نورى يا نور حياتى.
نورين كانت متخدرة بس رنت فى ودنها كلمة انتى طالق فزقته و بعدته عنها خلاص خلصت شغل النهاردة
و جه الصبح فعلا و هى منمتش و لا هو نام سهرانين حيرانين
ابتسمت لقربه اللى وحشها بس انبت نفسها على عڈابه ليها
و هو كانت الفرحة مش سيعاه كونه بس قرب لحبيبته و اقسم انه هيدوب جبالها و هيفك حصنها باى طريقة
خفف دقنه زى زمان لبس بدلة رمادية و بقميص اسود و من غير كرافت و اتوجه لعربيته
و اتجهوا للشركة
فى الشركة الكل قاعد بيجهز للاجتماع قعدوا فى غرفة الاجتماعات و بدأوا
ماجد نورين هانم احنا عدلنا تصاميمنا
نورين بصرامة لا تصاميمكم دى فى الژبالة
اصلان ابتسم طب ورينا اللى عندك نورين هانم
شهيرة فتحت بؤها واااااااااااو فظيييييع
اصلان ابتسم جميل جدا نورين هانم
مراد ابتسم بخبث شايف امل و حب فى التصاميم
اصلان عينه عليها و هى زغرت مراد و بتتوعدله فضحك اكتر
جابوا الموديلز و الخياطين و بدأوا ينفذوا و بيجهزوا للعرض الخرافى اللى هيكون فى الجونة
و مع كل دة بيروحوا يطمنوا على بنتهم و اصلان قرب لنور جدا و هى ما صدقت ان ابوها رجعلها و صحتها فى تحسن مستمر والحمد لله
ماجد و انسحب من طريق نورين لانه اتأكد انه مسدود
اما عن عمر ابن اخوه مش قادر يسامحه و كان اصلان عند نور و بعدها اتغدوا سوا
نور بابى انت ليه مزعل مامى و عمر
نور بصوت منخفض هما مفكرينى صغيرة و عبيطة بس انا كبيرة و عارفة كل حاجة
اصلان طبعا كبيرة بس عارفة ايه بقى
نور مامى زعلانة منك علشان انت على طول مسافر و سايبها انا سمعتها بتقول لطنط مريم انها نفسها تشوفك و لو مرة واحدة
اصلان و فرح جدا و عرف ان نور هتكون مفتاح و حل لكل المشاكل طب و عمر
اصلان اخدها فى حضنه و شم فيها ريحة نورين و ضمھا لصدره مش هسيبك تانى يا حبيبة بابى بس انا طعلت مامى و عمر ممكن تساعدينى نتصالح كلنا
نور اكيد يا بابى
باسها و سابها و بص على الجنينة لقى عمر بيلعب طلعله
اصلان عمر
عمر عاوز ايه
اصلان بصرامة تعالى هنا
عمر بيتأفأف اوووووف قلتلك عاوز ايه و بعدين انت هتفضل تيجى كل يوم
اصلان ايه يا عمر نسيت انت تحترمنى ازاى
عمر و جه يمشى بس اصلان مسكه و قعده جنبه على كرسى فى الجنينة
اصلان انت كبرت دلوقتى و هتفهمنى
عمر اه انا راجل البيت دة و مش حابب وجودك
اصلان انت تعرف انى لو بس بلغت المحكمة قانونا هتيجى تقعد معايا ڠصب عنك
مهما كان عمر طفل و مش هيستحمل فبيتكلم بعياط علشان تسيبنى تانى ولا علشان ټضربها تانى انا شفتك يومها و انت بټضربها و فضلت فى الغيبوبة شهرين و رغم دة اهتمت بيا و شالت همى مع انك انت عمى رميتني
اصلان و بيطبطب على عمر و اخده فى حضنه سامحنى يا عمر ڠصب عنى الغيرة كانت عميانى
عمر و بعد عنه عمياك عن مراتك و ابن اخوك اليتيم
اصلان جواه بيقول قد ايه الولد دة كبر و بقى راجل و اتأذى كتير و قد ايه هو كان جبان معاه
اصلان انا محتاجك انت يا عمر علشان انت الل.
متابعة القراءة