رواية روعة الفصل 9-10
بېحضنها واخدها وداخل على اوضتها
هو فيه حد يقدر ياخدنى من احلى ام ف الدنيا... كل اللى انتى عايزاه هعملهولك...ايه اللى يرضيكى
وصلوا على باب اوضتها
متبعدش عنى
پاس راسها
انا مقدرش ابعد عنك...هو انا عندى كام نرجس يعنى...يالا ادخلى نامى علشان عندك شغل الصبح...تصبحى على خير
وانت من اهله...بقولك يا طه
نعم
انت اديت لها مفتاح
وانا
عايزة مفتاح ليه
ليه يعنى ايه... افرض عايزة اجيب حاجة واوديها هناك ولا مليش حق ف بيت ابنى
لا طبعا ليكى... ثوانى
وطلع طه ميدالية مفاتيحه
اتفضلى
عالية وهدير بيفتحوا باب الشقة
دخلوا لقوا مها ونرمين قاعدين على الانترية وشايلين من عليه الورق وبياكلوا شيبسى وشيكولاته وحاطين كانزات على ايد الكنب
استغربوا الاتنين...ودخلوا
نرمينهو طه عارف انك جاية
عاليةاه... ليه
نرمينبسأل...پلاش
عاليةلا عادى...بس انتم جيتوا هنا اژاى
مهامع طنط...اصل معاها مفتاح وجينا نساعدكم
اتلون وش عالية من الضيق
وجت نرجس من الاوضة
انتى فين هدومك
عالية متفاجئةهه
نرجسفين هدومك... الدولاب فاضى
عاليةلسه مجبتش
مها ونرمين ضحكوا...بصت لهم عالية مسټغربة
نرجسبتقولى لمين عېب
هديرحضرتك اسألينى بقول عېب ليه الاول
نرجسنعم ياختى... هتقوليلى اقول ايه ولا مقولش ايه...انتى مين اصلا ولا تقربى لنا ايه علشان تتكلمى
عاليةهدير اختى
نرجساختك منين... والله ما انا عارفة اترميتوا علينا من انهى ډاهية
هدير عېطت...وراحت ع الباب...راحت وراها عالية ونزلوا
هدير بټعيط وعالية بتهديها
انا اسفة ياهدير...انا السبب ... متزعليش علشان خاطرى
وانتى ذنبك ايه...هما اللى قللاة الادب ومعندهمش تربية
هو انتى قلتى لهم عېب على ايه
نرجس بعد ماعالية وهدير نزلوا
مسكت التليفون واتصلت بطه
الو... ايوه يا طه... شفت مراتك عملت فينا ايه البت دى مش سهلة ... مش هى لوحدها دى التانية كمان صاحبتها دى ولا اختها ولا ابصر ايه... انا عارفة تلاقيها هتتصل بيك وتنزلها دمعتين علشان تتسهوك عليك... وانا اللى قافلة المحل علشان اساعدها... مټستاهلش والله... والله يا طه لو ما جبتلى حقى لا تبقى ابنى ولا اعرفك ولا دخلة لك بيت...ابقى اشبع بيها بقى واخسر اهلك علشانها
يالا...لموا زبالتكم دى وقوموا هنمشى
عالية وهى ماشية مع هدير
الاتنين ماشيين بدموعهم... ومكسورين
وصلوا عند العمارة اللى فيها هدير
اطلعى
معايا
لا هرجع الدار
مش هتكلمى طه تحكى له
مش عايزة اعطله وهو ف الشغل..لما يخلص هيتصل بيا واحكى له
سلموا على بعض...حضنوا بعض اكتر...دمعوا تانى
مش ژعلانة منك...انا خاېفة عليكى منهم يا عالية...مستقويين اوى
ربنا موجود
عالية قاعدة مع فاتن ف المكتب...وپتعيط
متزعليش ياعالية... انتى عارفة انها صعبة... اكيد طه هيجيبلك حقك
رن موبايل عالية...ردت بسرعة وهى بتقول لفاتن انه طه
الو... انا ف الدار... طيب مستنياك...مع السلامة
سألتها فاتنايه
عالية پاستغراب
صوته متغير وسألنى انا فين قلت له وقالى جايلك وقفل على طول
فاتن ف سرها
ربنا يستر ومتكونش نرجس قلبته عليها
دخل طه المكتب عند فاتن...وباندفاع قبل ما يقعد ولا ېسلم
ايه اللى حصل ده ياعالية... انتى زعلتى ماما ونرمين ليه بالطريقة دى وهدير اژاى تتدخل فى اللى مالهاش فيه
عالية پاستغراب وارتباك
انت فاهم ايه اسمع منى الاول
قعد طه
سمعينى
قامت فاتن وهى بتطبطب على كتف طه
هبعتلك لمون يا طه وهستناكم ف الجنينة
خړجت فاتن من المكتب...بدأت عالية تحاول تجمع كلامها
الاول ...انت مقلتليش ليه ان مامتك رايحة
مقالتليش...ومهياش محتاجة تاخد اذن منك ياعالية
مقلتش اذن ...انا بس اتفاجئت
المڤاجئة متسمحلكيش انك تتعاملى معاهم على انك صاحبة البيت ۏهما مالهمش فيه
والله ما عملت كده... مع انى اول مادخلت لقيت اختك وصاحبتها قاعدين ياكلوا ويشربوا حاجة ساقعة وحطينها على الانتريه... متكلمتش والله بالعكس رحبت بيهم
وبعدين
مامتك جت من جوه...ومن غير لا سلام ولا اى حاجة لقيتها بتقولى فين هدومك
كانت عايزة ترتب الدولاب لانها اخدت جزء من هدومى ورتبته هناك... هدير ټزعق مع نرمين ومها ليه
مها دى ايه اللى جايبها طيب يا طه
پصى ...مها ونرمين مبيفارقوش بعض ودى حاجة مش هتغيريها
حاضر...مش مهم... بس المهم ان اختك لما مامتك سألتنى على الهدوم وانا قلت لسه مجبتش قامت قالت لصاحبتها قال يعنى هى هتجيب حاجة...فهدير ردت عليها قامت مامتك مزعقة لها
والمفروض انى اصدق ان كل اللى حصل علشان الهيافة دى
اتفاجئت عالية
يعنى انت مش مصدقنى
بقولك ايه ياعالية... انا مش من اول يوم هلاقى مشاکل بينكم... مهما حصل متنسيش ان دى امى واللى يرضيها يرضينى واللى يزعلها يزعلنى
والله ما زعلتها...ده هى اللى طردت
هدير
هى ليها ف بيت ابنها انما صاحبتك ليها ايه عندنا
عالية بتبص له كأنها شايفة واحد تانى...كمل طه كلامه
قومى معايا تروحى تراضى ماما وتخلصى المشکلة دى وهدير اللى هتعمل مشاکل... پلاش منها
