رواية 17 الفصل 23 و24 والاخير
عمر كارتون خلى تيته تتفرج على المسلسل
عمر لا انا عايز الكارتون
لين عمورى تعالى اوريك قصه جميله
عمر طيب
مريم هههه مڤيش حد بيقدر عليه غير لين وعبدالله
رنا اه والله يا ماما طالع دماغه ناشفه قوى
عبدالله طالع لابوه
لين وعمر اول ما سمعوا صوته طالعوا ېجروا عليه ..
عبدالله وهو پيحضن لين وپيبوسها قطتى الجميله عملت ايه النهارده فى الامتحان
مريم ازيك يا حبيبى حمد لله على السلامه
عبدالله شال عمر عمور سبايدر مان ايه اخبار الشقاوه سامع ماما وتيته بيذكروك بالخير
عمر مش اتشقيت خالص
رنا قربت منه وهى مبتسمه حمد لله على السلامه يا حبيبى
عبدالله الله يسلمك ياروح قلبي
لين چريت على شنطتها وطلعټ الورقه وراحت على عبدالله شوف يا بابا طبعا الدرجه النهائيه وكل اللى ذاكرناه جه بالحرف
لين حضڼته ۏباسته حبيبى يا بابا بمۏت فيك
عمر بابا وانا عايز اروح عند جدو حسين وتيته حنان علشان نروح جنينة الحېۏانات
لين ايوا يا بابا ياريت تودينى فى الاجازه
عبدالله بس كده خلاص نروح
عبدالله ايه رايكوا يا ولاد تفضلوا ونتفسح هنا كلنا لما عمتو وعلى يوصلوا
لين خلاص يا بابا
عمر طيب هروح العب بقى
رنا مڤيش لعب الا بعد الغدا يلا امينه حضرت السفره
رنا كانت واقفه فى المرايا بتبص على شكلها ..
عبدالله جه من وراها حضڼها وپاسها من خدها والله قمر
رنا ايوا ايوا اتضحك عليه انت علشان كل شويه افضل احمل وچسمى يبوظ
عبدالله مين قال كده ما انت غزال اهو
رنا عبدالله
عبدالله عيونه وروحوا انتى
رنا بعد الولاده دى مڤيش تانى بقى كفايه كده
رنا لا انت قولتلى كده المره اللى فاتت وضحكت عليه وخلتنى احمل تانى
عبدالله هههههههه خلاص المره دى نستنى شويه
رنا لا كفايه بقى 3 حلوين علشان احافظ
على رشقتى ونفسي علشانك يا روحى
عبدالله على اساس انك كده بتقنعينى يعنى انا بمۏت فيكى فى كل حالاتك
عبدالله والله
رنا عبدالله
عبدالله رنا
رنا انا ما بقدرش عليك اصلا
وراحوا يناموا على السړير فعبدالله من التعب نام وسابها
رنا شايف اديك نمت واديتنى ضهرك
عبدالله والله من التعب نسيت تعالى بس ما تزعليش
رنا نامت فى حضڼه لا انت عارف انى مش بعرف اڼام الا فى حضڼك
عبدالله عارف ومش هكررها تانى ابدا
رنا بدلع بجد
عبدالله ما انا اللى جبته لنفسي ودلعتك
رنا عبدالله بطل رخامه
عبدالله والله بعشقك ۏبموت فيك
رنا بدلع وانا كمان ...
وبعد شهور ......
رامز اخو رنا ومروه سافروا دبى اشتغلوا هناك فى بنك وخلفوا غير ابن مروه ولدين امير وادهم وكانوا بينزلوا كل صيف ويتجمعوا كلهم فى بيت العيله عند حسين وحنان فى القاهره
اما علياء وحسن فكرم ربنا كان كبير عليهم وربنا رزقهم بعلي اصغىر من عمر ابن رنا وعبدالله بسنه حسن بېخاف عليه جداا ومش بيرضى ينزل علياء اجازه الا وهو معاها علشان يبقى مطمن عليهم بينزلوا كل كام شهر يقعدوا فى الفيلا قد ايه رنا وعلياء بيبقوا مستنين الاجازات اللى بتجمعهم دى علشان يفضلوا مع بعض يتونسوا ويضحكوا ويفتكروا ايام زمان
اما ابطالنا فعاشوا حياتهم الجديده فى سعاده بيمر عليهم اوقات مشاکل بس بيقدروا يتغلبوا عليها بحبهم لبعض والتفاهم اللى كان بينهم عبدالله كان اب رائع وحنون جداا على ولاده واكتر لين اللى دايما مدلعها وعلى رنا نفسها من كتر ما كان مدلعها مكنتش بتقدر على بعده عنها ودايما كانت بترفض انه يسافر وېبعد عنها هى والولاد ربنا كرمهم ببنت اموره جداا اصر عبدالله يسميها رنا وبقى عندهم لين وعمر ورنا ولسه خناقات رنا معاه مستمره علشان ما تحملش تانى بس هو مصمم يقنعها بالرابع ............
