رواية نوفيلا28 الفصل الثاني عشر والثالث عشر والاخير بقلم اميرة الكلمات

رهف قربت من قاسم وحاطت ايديها على وشه قاسومى انا اسفة بجد مش بايدى ڠصب عنى 
قاسم نزل ايديها من على وشه مفيش حاجة واداها ضهره 
رهف حاضنته من ضهره 
رهف خلاص بقا ميبقاش قلبك اسود كده 
قاسم واقف مغمض عينه وحابس نفسه 
رهف بدموع قاسم طب رد عليا 
قاسم اديرلها طب بتعيطى ليه
رهف عشان مش عايز ترد عليا

قاسم خلاص يا ستى مش زعلان 
رهف قاسم انا بحبك اوى وشبت راحت باسته 
قاسم وصدره بيعلى ويهبط انتى اد ال عاملتى 
رهف بنظرة طفولية ااااه 
قاسم تحبى ابعد 
رهف شدته لا يا قاسم 
وطى باسها ...........
بعد ساعتين 
رهف نايمة على صدر قاسم وقاسم بيلعب فى شعرها ورهف حاضناه جامد 
رهف قاسم 
قاسم اممممم 
رهف عاملت اي مع زياد 
قاسم بزمه اهلك دا وقته 
رهف ضحكت جامد الله مش بستفسر 
قاسم اعن مش وقته بس ماشى هقولك يا ستى بعد ما طلعنا على المستشفى خليت اسر يبعت رجلتى خدوه وده المخزن روقه وعلمه الادب وبعدين وودتيته القسم لانه لازم كان ياخد جزائه على كل ال عامله كل اما افتكر انه خاطڤك انتى وابنى كنت هتجنن كنت حاسس انى مشلۏل مش عارف اعمل حاجة 
رهف رفعت راسها وبصتله للدرجادى بتحبينى 
قاسم بيضمها له بحبك دى كلمة قليلة اوووى على كل ال جوايا انتى متعرفيش حبى ليكى عامل ازاى سنة بحالها متابع كل تحركاتك سنة بحبك وبعشقك انا محبتش قدك 
رهف بغيرو امال حبيت مايان ازاى 
قاسم بضحك محبتهاش حبيتك انتى بس 
رهف كملت بنفس الغيرة وكنت بتعمل معاها ال انت عاملته معايا دلوقتى 
قاسم الله مش مراتى 
رهف ضړبته فى صدره 
قاسم بۏجع يا مچنونة انا واخد رصاصة هنا 
رهف حسيت على الچرح انا اسفة 
قاسم باسها من خدها متتاسفيش انا متفهم ال جواكى 
رهف بحبك 
قاسم وانا بمۏت فيكى وكمل بغمزة ما تيجى اقولك حاجة 
رهف بضحك لا يا عم انا هقوم 
قاسم يا بت هتندمى 
رهف لا مش هندم 
قاسم اوعى تكونى فى حضنى وتقومى منه 
رهف حاضر 
قاسم قعد يبصلها بعشق جامد وهى كمان 
وبعدين يا مامى اي ال حصل تانى 
رهف وبعدين يا ست جويرية جيتوا انتوا على الدنيا نورتولنا حياتنا و توتا توتا خلصت الحدوتة
ادم مامى طب وعمو اسر وطنط جوليا اتحوزه ازاى 
رهف عمو اسر تعب اوى لحد اما خلاه طنط جوليا تسامحه لحد اما سامحته واتجوزها وجابه ريماس 
ادم مامى انا لما اكبر هتجوز ريماس 
رهف ضحكت جامد وراحت باست ادم حبيب مامى اكبر بس وهجوزهالك
واعملك ال انت عاوزه 
ادم جرى حضن رهف وباسها بحبك يا مامى اوى 
رهف وانا كمان يا قلب مامى وكملت يلا كل واحد على سريره عشان ميعاد النوم 
جويريه وادم باسو رهف ودخلوه ناموه رهف دخلت اوضتها قلعت الروب وسرحت شعرها وحطت روج وهى واقفة قاسم جيه حاضنها من ضهرها 
قاسم كل اما بتكبرى بتحلوى اكتر
رهف بحب وانت كل اما بتكبر بتزيد جمال فوق جمالك 
قاسم انتى ازاى تخلى الواد ادم دا يبوسك 
رهف پصدمه قاسم معقول بتغير من ابنك 
قاسم واغير من اي حد محدش يبوسك او يلمسك غيرى وبعدين اما اشوف بن الكلب دا والله لاوريه 
رهف بضحك مش هتتغير ابدا 
قاسم شال رهف وبيغمزلها يلا اقولك كلمة 
رهف كلماتك بقت كتير اوى 
قاسم كل اما بتكبرى وتحلوى كلاماتى بتكتر 
رهف بدلع قاسومى 
قاسم باسها من شفايفها بوسة خفيفة عيونه وقلبه 
رهف انا حامل 
قاسم بفرحة بجد 
رهف ااه والله لسة عارفة النهاردة 
قاسم مبروك با اجمل مامى فى الدنيا 
رهف الله يبارك فيك يا اجمل بابى فى العالم 
قاسم بحبك 
رهف بعشقك 
تمت بحمد الله
بقلم امنيةايمن
الي اللقاء مع رواية اخري
بجد انبسط اوى معاكم وحبيتكوا اوى اوى وكل كومنتاتكم فى قلبى بجد هدفى من الرواية ان ساعات فى حاجات كتير بتحصلناه بنبقا شيفينها شړ لينا بس هى خير لينا محدش عارف الخير فين سلم امرك لربنا واتوكل عليه وهو هيعملك الخير كله ثانيا قاسم كان قاسى من ال شافه بس خرج حنيته كلها ال جواه لما حب بجد الحب بيغير اوى الانسان 
تمت بحمد الله