رواية نوفيلا 27 الفصل السادس بقلم ملكة الروايات

الفصل السادس 
ف اوضة المستشفى
نسرين على السرير قاعدة وممدوح جنبها
مايا قاعدة على السرير التانى ...وايمان على طرف السرير والمولود ف حجرها
دخلت الممرضة
نتيجة التحاليل طلعت يا مدام... واضح انك هتشرفينا قريب
ايمان بعدم فهم
خير
الممرضةخير ... الاغماء كان من الحمل...مبروك
نسرين وايمان ومايا اتصدموا من اللى سمعوه

بيتبادلوا نظرات الصدمة... نزلت دموع صامتة من عيون مايا
ممدوح بيبص لهم باستغراب
ايه ياجماعة... مالكم المفروض تفرحوا... حاجة زى دى هتخلى المياه ترجع لمجاريها بين فارس ومايا...مبروك يامايا
مايا بتحاول ترد مبتقدرش
محدش فيهم عارف يتكلم ف وجود ممدوح
مايا مسحت دموعها وهى بتفكر
هتصرف ازاى
حياة قاعدة مع مامتها ...
هو انتى معنتيش هتنزلى تقعدى معايا طول ما مايا هنا ولا ايه
متزعليش منى ياماما ... انا بقيت مش مسحتملة اشوفها بعد اللى حصل
متظليمهاش يا حياة...دى بنت اخوكى وانتى مربياها وعارفة انها متعملش الغلط
واللى حصل ده ايه
اللى حصل ده كان بسببى
بسببك ازاى يعنى
الشيخ النيلة ربنا ينتقم منه مطرح ماراها...الهى ما يورد على جنة
شيخ مين مش فاهمة
فاكرة بعد ما امها ماټت كانت بټعيط على طول ازاى وبعدين خفنا تكون محسودة ولا معمول لها عمل وروحنا للزفت يشوفها وقال هيعملها جلسات
ايوه ايوه افتكرت
منه لله قالى لازم الجلسة تبقى لوحدها وبعد ما خرجت نيمها وعمل اللى عمله والبت فضلت ساكتة كل ده وخاڤت تتكلم
حياة وهى مش مستوعبة الكلام من صډمتها
يعنى ايه... البت مظلومة
مظلومة يا حياة... وصممت فارس ميعرفش بعد اللى عمله فيها
يا عينى عليكى يا حبيبتى...ظلمناكى كلنا... بس اعمل ايه...ما انا لو قلت لتوفيق وفارس مش هيصدقوا
متقوليش حاجة ...هى مش عايزاهم يعرفوا حاجة وحلفتنا على كده
انا موقفى بقى صعب اوى...هى صعبانة عليا وابنى صعبان عليا وكلامى مش هيغير حاجة
اللى فيه الخير يقدمه ربنا...خليكى ساكتة وخلاص
ايمان داخلة الاوضة اللى فيها مايا ف بيت نسرين
انتى لسه منمتيش
لسه...بفكر ف اللى بيحصلى ده ومش عارفة اعمل ايه
مفيهاش عمايل يا مايا... لازم فارس يعرف كل حاجة
لا
لا ايه... انتى قلتى لا ع الموضوع التانى ووافقناكى... انما دى حاجة متستخباش يا مايا... دى كلها كام شهر وهتتعرف...يمكن لما يعرف ينسى اللى فات وترجعوا لبعض
رجوع مش راجعة له يا عمتى... بعد اللى حصل منه مش عايزاه تانى ابدا وقلت قبل كده
واللى ف بطنك
معرفش
اوعى تفكرى تنزليه ده حتى..
مايا تقاطعها بسرعة
لالالا... نزول لا طبعا... انا طول عمرى لوحدى وده اللى هيكون ونسى وسندى ف الدنيا... اقولك سر ياعمتى
قولى يا حبيبتى
مايا وهى مبتسمة وبتمسك بطنها
لما عرفت انى حامل... اټصدمت ف الاول شوية بس فرحت بعد كده...بعيدا عن فارس خالص وايا كان رد فعله...اللى ف بطنى ابنى وربنا عوضنى بيه عن كل الى شفته ف حياتى... مستنياه ييجى من دلوقتى
ربنا يكملك على خير يا حبيبتى... انا مقلتش لماما وعايزاكى تفرحيها
لما نرجع نبقى نقولها...احنا هنرجع امتى
بعد السبوع بيومين كده تكون نسرين شدت حيلها شوية بس
انا هتصل ببابا اقول له
حياة بتحط صينية الشاى قدام توفيق وبتقعد
حياةالشااااااى يا فارس
جه فارس وقعد معاهم
توفيقبقولك ايه يافارس... انا كلمت شكرى صاحبى هنبقى نروح نزورهم الاسبوع الجاى ...يناسبك يوم ايه علشان نروح لهم
حياة بتبص لفارس ...مترددة تتكلم وتحكى لا تسكت...خۏفها من توفيق خلاها تسكت
فارسنزروهم ليه مش شكرى ده صاحبك يا بابا
توفيقبنته الصغيرة حلوة ومؤدبة وانا كلمته اننا عايزين نخطبها
فارس بنرفزةليه كده يابابا... انا قلت مش عايز لا اخطب ولا اتجوز
حياة بتبص لهم بقلة حيلة ومش قادرة تقول رأى
توفيقانا خلاص اتكلمت مع الراجل... انت عايز تصغرنى... شوف لما مشيت بدماغك ايه اللى حصل
فارسخلاص بقى يابابا مش كل شوية تفكرنى باللى حصل
توفيقلازم تتجوز واحدة احسن منها...انت هتفضل قاعد كده ولا تكون فاكر انك هترجع لبنت خالك
فارس وهو داخل اوضته
مش عايز اتجوز لا بنت شكرى وبنت خالى
فى سبوع المولود... بعد كل الناس ما مشيوا
مامة ممدوح وخالته قاعدين... مع ايمان ونسرين ومايا وممدوح
ام ممدوحعقبالك يا مايا ربنا يكملك على خير
ماياشكرا يا طنط
مامة ممدوحربنا بيحبك اهو رزقك بالحمل علشان ترجعى لجوزك
خالة ممدوحترجع لجوزها هو فيه حد يسيب القمر ده
ام ممدوحدى عروسة يا حبة عينى والشيطان دخل ما بينهم اتطلقوا قبل ما يكملوا شهر
حست ايمان ان الكلام ده ممكن يضايق مايا...فغيرت الموضوع
ايمانقوليلى يا فاطمة صحتك اخبارها ايه
خالة ممدوحاهو الحمدلله على كل حال...رايحة اعمل