رواية كاملة الفصل الاول بقلم ملكة الروايات
المحتويات
الكتاب فى القاعه وانا لابسه الفستان الابيض وانا مش حرماك منى انا مابحبش اعمل حاجه حرام يامعتز من استعجل شىء قبل اوانه عوقب بحرمانه
ابتسم معتز وقال بهدوء اوعى تكونى فاكره انى زعلان منك بالعكس انا فخور بيكى جدا بس انا رجل وليا مشاعر واحنا بنحب بعض من اولى ثانوى واتخطبنا بعد الجامعه بقالنا تلت سنين مخطوبين فڠصب عنى ياستى انا اسف
معتز اى حاجه اى حاجه
حنين وقد احمرت وجنتاها قليل الادب والله
معتز معاكى انتى بس ياقمر ماتخافيش ابدا منى انا بخاف عليكى اكتر مابخاف على نفسى بحبك
حنين بمۏت فيك ومش خاېفه منك اطلاقا
جاءت صفيه من المطبخ وهى تحمل اطباق الفطار
صفيه يالا ياولاد عشان تفطروا
مرت الدقائق بل والساعات وانتهت حنين من وضع لماساتها الاخيره وكانت ترتدى فستان زفاف باربى ناصع البياض ودوت اصوات السيارات منبئه بوصول العريس انتظر معتز خارج البيوتى سنتر فى انتظار عروسه ومالبث ان راها حتى ادمعت عيناه من شدة جمالها وكانها ملاك نزل من السماء
حنين وقد توردت وجنتاها من فرط كلامه الرومانسى ماتكسفنيش بقى ياميزو
معتز ماتيجى اما نروح
حنين انت ناسى اننا لسه ماكتبناش الكتاب يااستاذ
بس انت ايه القمر ده عسل اوى والبدله تحفه عليك
معتز انا قمر عشان عينكى اللى شايفانى ياام عينين حلوه عارفه ياحنين انا اول مره اشوف حد عينه سودا زيك كده
معتز ادور ايه انتى عندى بالدنيا كلها بس فعلا عينيكى جميله اوى
حنين هانفضل نتكلم كده كتير على الباب
معتز انتى بتشقلبى حالى بتخلينى انسى نفسى حتى نسيت اعطيكى بوكيه الورد اتفضلى ياعمرى احلى بوكيه ورد لاحلى عروسه زى مابتحبى كله ابيض
بسطت حنين يدها لتأخذ بوكيه الورد من معتز ولكن علت اصوات الړصاص ووقع الورد من يد معتز ووقع معتز على الارض نزلت حنين على الارض بجواره وهى تصرخ وتبكى
معتز بصوت متحشرج حنين انا بمۏت ابقى تعالى زورينى فى قبرى كل جمعه اوعدينى
حنين وهى تصرخ اسعاااااااااااف اسعاف بسرعه
سلمى صديقة حنين وهى تبكى اتصلنا بالاسعاف وجاى
معتز وقد بدا يغمض عيناه اوعدينى هاتيجى تزورينى
حنين وهى تبكى بشده ماتقولشى كده انت هاتعيش وهانتجوز
حنين بصړاخ انت بتتكلم كده ليه انت هاتعيش هاتعيش
معتز وقد ضعف صوته اوعدينى هاتيجى تزورينى وهاتعيشى ريحينى لو ليا خاطر عندك
حنين اوعدك اوعدك بس انت خليك معايا
معتز بصوت واهن
متابعة القراءة
