رواية جديدة الفصل من الرابع عشر والخامس والسادس عشر بقلم ملكة الروايات
المحتويات
أقولها أمك واحده خاينه هتتقبل الكلام ده ازاى حور متعلقه بيها أوى
فهد للأسف مدام ساميه بتستخدم حب حور الشديد ليها علشان تخليها تعمل اللى هى عاوزاه
الجد فهد احنا اتفقنا مش هتقولها حاجه على الأقل دلوقتى
فهد طبعا إن شاء الله مش هجيب سيرة الموضوع ده
الجد طيب قوموا شوفوا مصالحكم علشان الأكل
فى الأوضه عند حور وفهد
حور عاوز ايه يالا
فهد لسانك ياماما عاوز قطعه
حور ههون عليك تقطعلى لسانى يافهدى
فهد لأ متهونيش ياروح فهدك قومى يلا علشان ناكل
حور بجد هناكل ده أنا جعانه أوى
فهد ياما ياما ده أنا أخاف لتأكلى دراعى أنتى مش لسه واكله قبل أما تنامى
حور الله أكبر الله أكبر وأنا بقول بقالى فترة نفسى مصدوده ليه
سليم مانا مخابرش يعنى أنا عملتلك ايه من الصبح قارفانى كده
سليم عليا ده أنتى شويه وهتموتينى
صفاء سليم أنت ممكن تعمل زى فهد ماعمل
سليم باستغراب وهو فهد عمل ايه
صفاء ممكن لما أزعلك تخلينى أروح مستشفى
سليم آه يا غبيه ده أنا حتى بحبك
صفاء ماهو فهد كمان بيعشق حور ولما اتخانقوا راحت المستشفى
سليم روحى أنا مش زى حد وبعدين احنا كنا لسه اتنيلنا اتجوزنا الأول علشان تزعلينى
حور وهى بتأكل قوله يا جدو عمال يبصلى فى اللقمه وأنا عروسه والمفروض أتغذى كويس
حامد بتريقه أخص عليك يا فهد ليه كده دى أكلتها صغرت خالص
حور ربنا يخليك يا حج كله من خيرك برده يا أخويا
سعاد آه ماهو واضح ده أنتى خلصتى دكر بط لوحدك
حور لاستفزاز أبويا و جوزى وباكل من خيرهم مش فاهمه يعنى صح ياجدو
فهد ما تقول لأمك تهدى أنا مش عاوز أتكلم علشانكم
سليم أتكلم أنا شاكك انها مش أمى أساسا
الجد أبوك هيرجع من السفر امتى ياسليم
سليم لسه مش عارف ياجدى بس شكله هيطول
فهد أنا شبعت أقوم بقى
الجد عقبالك ياحور
حور هات بس ورك الفرخه اللى قدامك ده ياسليم وأسكت وكملت ببرطمه الواحد ميعرفش ياخد راحته فى البيت ده
حور الحمد لله وحياتك ياماما فاطمه نفسى راحه لمكرونه بشاميل ورقاق
الجد بت المفجوعه أنتى أنا ساكتلك من الصبح أنتى لو بتتوحمى مش هتأكلى كتير كده
حور حتى أنت ياسليم تشكر آه وياريت متنسيش المخلل علشان يفتح نفسى على الأكل
وقامت سابتهم فى صدمتهم
عند فهد قاعد فى الاوضه اللى فى الجنينه ومركز مع صور حور من أول ماكانت صغيرة لدلوقتى
حور پبكاء فهد فهد
فهد ايه ياحورى بتعيطى ليه
حور احنا ماشيين النهاردة ومش راجعين تانى
فهد ماشيين فين هو عمى حامد مسافر
حور لأ أنا وماما حضنته بدموع هتوحشنى أوى يا فهد
فهد بحزن تعالى ننزلهم بس ياحبيبتى يلا
تحت
فهد عمى هو صحيح مرات حضرتك وحور ماشيين
حامد بحزن أيوة
فهد طيب ليه
حامد أنا طلقت ساميه خلاص
فهد طب بلاش تاخد حور اتكلم ياجدى ليه تاخدها
الجد حور محتاجه أمها يا فهد
فهد بدموع لأول مرة قدامهم طيب وأنا محتاجها أنا مش بعرف أعمل حاجه من غيرها هتسبنى
الجد ولا احنا يافهد
فهد حور أنا مش هسيبها اتكلم ياعمى مش حور حياتك هتسيبها تمشى وقعد على ركبته أنت عارف أنى مش هقدر أعيش من غيرها أنا وهى متعلقين ببعض أوى
حامد مش بايدى حاجه يابنى
فهد مشى بقله حيله بس وقف
حامد فهد ايه رأيك تتجوز حور
فهد ايه أنت بتقول ايه يا عمى
حامد أنت بتحبها وهى متعلقه بيك ايه رأيك اتجوزوا ولما تكبروا شوفوا أنتم عاوزين تعملوا ايه
فهد موافق
الواقع
حور ايه الخرابه اللى أنت قاعد فيها دى
فهد بتوتر أننى ازاى تدخلى كده أمشى
حور بتخونى صح أنا كان قلبى حاسس من الأول
حور أنت بتعمل ايه هنا ومخبى ايه ورا ضهرك
فهد مش مخبى حاجه وامشى بقى
حور عاوزة أشوفها والنبى يافهد
فهد لأ يلا نطلع
حور هعرف و ربنا لأعرف الحق وقعوا
فهد بسرعه وقعوا فين
حور وضحكت عليك أما نشوف
فهد پغضب هاتى الورق واسكتى
حور بس بقى
حور پصدمه صورى أنت بتخونى معايا
سليم أحنا مش هنكتب الكتاب بقى ولا ايه
حامد أن شاء الله
سليم بقالك سنه بتقولى أن شاء الله
حامد خلاص خليها سنه و يوم أن شاء الله
سليم ما تتكلم يا جدى
الجد بس يا حامد أن
متابعة القراءة
