رواية سارة الفصول من الثامن للثالث عشر
المحتويات
فى حياتى ومش معايا جواز سفر.
حازم بتنهيدهمافيش مشكله أنا هبقى معاكى ماتخافيش من حاجه بالنسبه لجواز السفر هاتى بطاقتك وصورتين ليكى وأنا هخلصلك كل حاجه.
مروهحاضر.
قامت من مكانها ولسه هتخرج وقفها صوته...
حازمأنا آسف.
لفت وبصتله لقته بيبصلها بعيون كلها حزن...
مروه بإستفسارعلى إيه مش فاهمه.
حازمآسف على أى معامله وحشه صدرت منى ليكى أنا فعلا آسف.
حازمتمام تقدرى تروحى تجيبى بطاقتك والصور وبعدها تروحى البيت وتجهزى حاجتك عشان هعدى عليكى بكره بالعربيه على العصر كده.
مروه بإرتباك حاضر.
خرجت من المكتب وراحت لمكتبها وأخدت بطاقتها وصورتين وبعدها دخلت عنده ا....
مروه بإبتسامه وهى بتديله البطاقهإتفضل.
مروه بحمحمهإتفضل.
حازم إستيعاب وهو بياخد منها البطاقهاه طيب تقدرى تروحى.
مروهحاضر.
إتنهد بحزن لما خرجت من المكتب وبص فى بطاقتها حاول يكتم ضحكته لما شاف صورتها فى البطاقه....
فى المساء
كانت قاعده فى أوضتها وبتتكلم معاها فى الموبايل...
مروهمانا مش عارفه آخد إيه معايا.
مروهاه أستاذ حازم قال كده.
دعاء بإستفسارحازم
مروه بإستفسارهو فى حاجه
دعاءلا مافيش يعنى إنتى رايحه مع حازم.
مروهاه أستاذ أيمن تعبان شويه فعشان كده رايحه مكانه.
مروه بتنهيدهطيب تصبحى على خير بقا عشان هجهز الطقمين وأنام.
دعاءوإنتى من أهله ياحبيبتى.
قفلت المكالمه وقامت تجهز هدومها...
فى اليوم التالى
كانت قاعده على الكنبه ومستنياه يخبط على باب الشقه..بعد فتره بسيطه لقت الباب بيخبط..أخدت نفس عميق وعدلت لبسها وفتحت الباب...
حازم بإستفسارجاهزه
مروهأيوه.
حازمطب يلا بينا.
نزلوا من البيت وركبوا العربيه وإتحركوا كانت طول الطريق سرحانه وبتبص للطريق من الشباك كان متابعها بطرف عيونه وهو بيسوق وبعد فتره بسيطه قرر إنه يكسر حاجز الصمت إللى بينهم...
بصتله بإستغراب وبصت للكرسى إللى وراها إتفاجأت بوجود شنطه كبيره مسكتها وبصت للى فيها...
مروه بإستغرابأعمل بيه إيه الفستان ده
حازم وهو مركز فى السواقهعاوزك تبقى تلبسيه فى الحفله إللى هى هتكون بعد بكره.
إتضايقت ورجعت الشنطه مكانها وماتكلمتش...
حازم بإستفسارفى إيه
مروه وهى بتبص للطريقمش بحب حد يشفق عليا أنا هبقى أجيب لنفسى لبس لما أقبض مرتبى.
مروه بضيق وهى بتبصلهمادام مش عاجبك منظرى واخدنى معاك ليه
حازم وهو بيحاول يتحكم فى أعصابهأنا ماقولتش كده الفكره فى إن الرجاله هيلبسوا بدل والبنات هتلبس فساتين لو إنتى معاكى فستان خلاص إلبسيه وبلاش الفستان إللى أنا جبته.
مروه بإحراجآسفه أنا بس فهمت حضرتك غلط.
حازم بتنهيدهمافيش مشكله قولتى إيه بقا هتلبسيه
مروه بإبتسامه خفيفهخلاص هلبسه.
حازم وهو بيبصلهالما تيجى تلبسيه إبقى إفردى شعرك شكلك هيبقى أحلى وهو مفرود.
مروه بإرتباكحاضر قررت إنها تغير الموضوع هو حضرتك كلمت أستاذ أيمن وإطمنت عليه
حازماه هو كويس ماتقلقيش وبعدين إنتى بتسألى عنه ليه
مروه بإرتباكعادى مش هو مديرى فى الشغل برده
حازم وهو معقد حاجبه بضيقاه بس ده مايمنعش برده إنى مديرك أنا كمان.
مروهأنا ماقولتش حاجه أنا بس كنت بطمن.
حازمطيب.
بمرور الوقت....كانوا قاعدين مع بعض فى صالة المطار وكان حازم بيشرب مشروب شوكولاته كل شويه وواضح عليه التوتر الشديد وماشى رايح جاى قدامها...
مروه بإستفسار وهى ملاحظه توترههو حضرتك كويس
حازم بإرتباكاه كويس ليه هو فى حاجه
مروه بإستفسار هو ليه حضرتك بتشرب عصير شوكولاته كل شويه
حازم بإستيعاباه ده بيخفف التوتر.
مروهتوتر
حازم بتوترإنتى ماتعرفيش إن أغلب الحوادث على مدار العالم بتكون فى الطيران يعنى ممكن مثلا الطياره تقع بينا لا قدر الله.
مروه پصدمههاه حضرتك بتقول إيه
حازم وهو بيشترى عصير تانىزى ماسمعتى.
حاولت تهدى أعصابها وبعدها قررت تسأله..
مروه بإستفسارهو حضرتك عندك فوبيا
حازم پصدمه وهو بيبصلهاعرفتى منين
مروهواضح عليك جدا.
إتوتر أكتر لما عرفت إنه عنده فوبيا خلص العصير إللى فى إيده فى رشفه واحده كانت واقفه مستغربه إزاى واحد زيه يبقى عنده مرض بالشكل ده أو بېخاف من الطيران عموما وهو تقريبا أغلب شغله بيكون سفر!!..قطع تفكيرها صوته...
حازم بتنهيدهيلا بينا ده ميعاد الطياره.
مروهيلا.
دخل الطياره وراح لآخر كرسى وقعد عليه...
مروه بإستفسار وهى بتبص للتذكرهحضرتك ده مش مكاننا.
حازم بتوتراه مانا عارف خلينا هنا.
مروهبس حضرتك م....
حازم بتوتر وهو بيمسك إيدها وبيقاطعهاإقعدى جنبى خليكى جنبى.
شالت إيدها من إيدها بفزع غير واضح...قعدت
متابعة القراءة
