رواية شيقة 8 الفصول من التاسع للثاني عشر بقلم الكاتبة الرائعة

لو اخر ست على وش الارض برضة مش هتجوزها وده طبعا كان بينرفز نوال جدا ويعصبها لكن طبعا كانت اول ماتلمح محمود او بس تعرف انه راجع من برة كانت بتقفل فورا على كلامها ده لكن حسام كان ابتدى يهتم اوى بليلى وكان بيصمم انه يوصلها ويرجعها من الشغل حتى لو ابوه كان معاها 
وخصص ايام اكتر لوجوده مع محمود وده خلاه يقعد فترات اطول معاها وخلاه يكتشف حاجات كتير فى شخصيتها ماكانش يعرفها قبل كده لكن اللى ليلى ماكانتش عاملة حسابها عليه ان حسام يرجع لمعاملته القديمة معاها من تانى 
رغم ان علاقتهم كانت اتصلحت كتير بعد جوازها من حسن وفضلت كويسة زى ماهى ويمكن احسن كمان لحد بعد مرور اكتر من سنتين على ۏفاته لكن شوية بشوية رجع يعاملها پغضب وعصبية من تانى وخصوصا فى الشغل لكن فى البيت كان بيبقى اهدى كتير وليلى كانت متغاظة منه جدا بسبب عصبيته دى اللى حتى محمود نبهه عليها اكتر من مرة 
لحد فى يوم كانت ليلى بتفطر معاهم كلهم زى كل يوم وبتفطر احمد معاها قبل مايروحوا الشغل 
ليلى ياللا يا احمد كل ياحبيبى السندوتش اللى فى ايدك ده
احمد عاوز اجى معاكى
ليلى ماينفعش ياحبيبى ..انا رايحة الشغل ولما هاجى هنقعد نلعب سوا 
احمد عاوز اروح الملاهى
ليلى حاضر ..ان شاء الله يوم الجمعة اوديك الملاهى بس لو كلت اكلك كله
محمود هتيجى معايا المينا المرة دى زى ماقلتى ياليلى
ليلى ااه ياعمى ان شاء الله انا جهزت الاوراق كلها
حسام مينا ايه دى اللى هتروحها يا بابا مش كفاية المحلات والعملاء والزباين مينا ايه اللى هتروحها كمان
محمود يابنى وفيها ايه مانا معاها واهى تعرف الدنيا هناك فيها ايه وماشية ازاى
حسام بتريقة ااه النهاردة تعرف وبكرة تتعلم وبعده تجرب لوحدها وبعده تعتمد على نفسها شوية شوية تبقى كل يوم والتانى بتتنطط فى حتة مش كده
ليلى بصت لحسام بنرفزة وقالتله وهى بتجز على اسنانها وبعدهالك ياحسام انت مش ناوى تشيلنى شوية من دماغك
حسام بنرفزة وعاوزانى اشيلك من دماغى ليه ها ..انتى عاوزة تعملى ايه اكتر من كده ماتكنى شوية واللا عاجبك كل يوم والتانى الاقى اللى جايلى عاوز يتجو..
حسام قطع كلامه مرة واحدة وبص لليلى پغضب وقال قصر الكلام مافيش سفر ولا مرواح موانى ياليلى واعملى حسابك مالكيش دعوة بفرع المعادى ده تانى ولا رجلك تخطى هناك ..مفهوم
ليلى پغضب لكن من غير صوتها مايعلى احتراما لعمها وجدتها وده من ايه بقى ان شاء الله اومال مين اللى ياخد باله من الشغل هناك
حسام انا اللى هاخد بالى منه مالكيش فيه
ليلى هو ايه اصله ده واشمعنى يعنى فرع المعادى
حسام بنرفزة اهو مزاجى كده واسمعى الكلام بقى ومش كل كلمة هقولها هتقعدى تناقشينى فيها
لسه ليلى هترد عليه لقت احمد عيط جامد وواضح عليه انه خاف من زعيقهم قدام بعض ليلى بصت لحسام بصة كلها لوم وعتاب واخدت احمد فى حضنها وهى بتحاول تخليه يبطل عياط لكن احمد مش مبطل عياط حسام اتنهد جامد وقام خطڤ احمد من ليلى مرة واحدة وقعد يزغزه ويلعب معاه لحد مابطل عياط وقعد يضحك وبعد شوية احمد قال لحسام وهو بيمسح عينيه ماتزعقش تانى يابابا
و ده اللى احمد اتعود عليه من ساعة ما ابتدى يتعلم الكلام انه كان بيقول لحسام يابابا
فحسام بصله وعمله حركه بوشه خلاه ضحك تانى فحسام قال له انا ازعق براحتى مالكش انت دعوة
احمد بمشاغبة ماتزعقش لمامتى
حسام وهو بيعاكسه دى مامتى انا
احمد لا انت مامتك دى وشاور على نوال وبعدين قال لكن انا مامتى دى وشاور على ليلى
الكل ضحك عليهم وهم بيناقروا فى بعض لكن ليلى كانت لسه متغاظة منه فقامت وقفت وقالت ياللا ياعمى ..اتاخرنا
وقبل ماتخرج راحت باست راس هداية اللى بصتلها بابتسامة مكارة وقالت لها اسمعى كلام حسام وماتعانديهوش هو اكيد عنده اسبابه
ليلى طب وهو حد منعه يقول اسبابه واللا هى اسرار حربية
هداية بضحك يابت بطلى لماضة واسمعى الكلام
ليلى وهى بتنفخ حاضر ياجدتى عشان خاطرك انتى بس
هداية ضحكت اوى وبصت لحسام وقالتله انت هتخرج ياحسام
حسام ااه ياحبيبتى هوصلهم وبعدين