رواية شيقة 8 الفصول من التاسع للثاني عشر بقلم الكاتبة الرائعة

على كلام جدتها اتعدلت وعدلت ابنها اللى كان رايح فى النوم وقامت قعدت جنب جدتها وهى ساكتة
هداية اسمعينى ياليلى ماحدش يابنتى فى الدنيا دى كلها هيراعيكى انتى وابنك ويحاجى عليكى زى حسام حسام راجل يعتمد عليه
ليلى بشبه بكاء خاېفة منه ياجدتى
هداية ليه ياقلب جدتك
ليلى مانتى عارفة حسام متقلب وكل شوية بحالة زمان واحنا صغيرين ..كان احن واحد عليا فجأة اول ماوصل الجامعة اتحول وبقى كارهنى من غير سبب زى ما اكون عملت فيه ذنب مايتغفرش وشوية ربنا هداه بعد ما اتجوزت حسن وبقى اكتر واحد مراعينى ومراعى ابنى وفجأة رجع تانى يطيق العمى ولا يطقنيش ورجع يتحكم فى عدد الانفاس اللى بتنفسها 
خاېفة من تحكماته وغضبه وعصبيته الزايدة خاېفة يأذينى او يأذى احمد فى اى لحظة ڠضب من غير ماياخد باله زى ماسبق وعملها معايا وحتى عمره ما اعترف انه غلطان بعدها
هداية سكتت شوية وبعدين قالتلها بصى يابنتى يمكن يكون كلامك فيه جزء كبير اوى مظبوط لكن ماتنكريش برضة ان وقت الجد كان بيبقى حسام اول واحد بياخد باله من الكل ويراعى الكل ويشيلهم 
ليلى عمرى ما اقدر انكر ده لكن برضة ماحدش يقدر ينكر ان اوقات كتير حسام بيصدرلنا احساس انه كارهنى وكاره مسئوليتى
هداية باعتراض ايه الهبل ده كارهك ايه وبتاع ايه حسام يكرهك انتى طب ده ماحدش حايش نوال عنك غيره
ليلى بصت لهداية باستغراب وقالتلها مانعها عنى ازاى يعنى ..مش فاهمة وبعدين هى مراة عمى تقدر تعمل فيا ايه يعنى تانى اكتر من اللى هى بتعمله وكلامها اللى زى السم اللى بتقولهولى كل شوية
هداية وانتى مش ملاحظة ان ده مابيحصلش غير لما بيبقى حسام وعمك مش موجودين 
ليلى سهمت شوية وبعدين قالت عندك حق بس هو انا هفضل فى حرب معاها ومعاه كده طول عمرى
هداية بخبث معاها يمكن لكن معاه هو ..تؤ مايتهيأليش
ليلى بفضول هو انا ليه حاسة انك زى ماتكونى عاوزة تقولى حاجة بس مش عارفة
هداية بضحك لأ ...جدتك لما بتعوز تقول حاجة بتقولها مافيش حاجة بتقف قدامها وانتى عارفة
ليلى مسحت وشها وقالت بابتسامة عارفة بس مستغرباكى بقالى كام يوم وحساكى زى ماتكونى مخبية عنى حاجة
هداية بحب ماتشغليش بالك ياليلى بس يابنتى عاوزة انصحك نصيحة يمكن العمر مايسعفنيش انى انصحهالك بعد كده
ليلى ربنا يديكى الصحة وطولة العمر ويخليكى لينا يا جدتى
هداية لازم تعرفى ان كل شئ بأوان يابنتى وكل وقت وله آذان 
ليلى يعنى ايه ياجدتى مش فاهمة تقصدى ايه
هداية اقصد يابنتى ان فى حاجات ساعات بتيجى فى اوقات بنبقى مستغربينها ونقول اشمعنى ده حصل فى الوقت ده لكن بعد وقت بنكتشف ان ده كان انسب وقت ان الحاجة دى تحصل فيه وان ربنا بيبقى له حكمة فى توقيت كل حاجة 
وماتستعجليش على حاجة ياليلى واللى كان ينفع زمان يمكن مابقاش ينفع دلوقتى او اللى ينفع دلوقتى ماكانش ينفع زمان 
عيشى يابنتى عمرك وحياتك وخودى كل حاجة خطوة بخطوة ماتستعجليش واهم من ده كله ماتعانديش يابنتى ...وصدقينى ياليلى ..دايما اختيار ربنا بيبقى اجمل بكتير حتى من امنياتنا مهما كنا شايفنها جميلة 
ليلى كانت بتسمع جدتها بكل تركيزها وبعد ماخلصت كلامها قعدت قدامها على الارض وسندت راسها على رجل جدتها وقالت حسن وحشنى اوى ياجدتى وعارفة ان من بكرة مش هيبقى من حقى ابدا انى اقول الجملة دى تانى 
رغم ان جوازى من حسام تمثيلية ومتفقين عليها لكن عارفة ان هيبقى ليا حدود كتير اوى المفروض انى التزم بيها حتى بينى وبين نفسى 
هتحرم انى اجيب سيرته هتحرم ابص فى صورته هتحرم انده عليه وقت نومى عشان يزورنى فى منامى هتحرم من كل ده عشان ما اتصنفش خاېنة لجوزى اللى الظروف فرضت عليا وعليه اننا نبقى مع بعض
هداية كانت بتسمعها وهى بتملس على شعرها وفضلت تسمعها لحد ماخلصت كلام فقالت لعل الخير يكمن فى الشړ يابنتى مش كده واللا ايه وبعدين مين قاللك الكلام ده يمكن هيبقى فعلا بحدود لكن ابسط حقوق احمد انك تحكيله عن ابوه وتعرفيه بيه وبانه بطل وانه ضحى بعمره عشان خاطرنا كلنا بس