رواية شيقة 8 الفصول من الخامس للثامن بقلم الكاتبة الرائعة

الماية لمجاريها

سهام : انا ممكن اروح لنوال عند ابتسام اتكلم معاها واعقلها

حسام بحزم : لا

الكل استغرب رد حسام وحسوا انه مخبى حاجة جامدة عليهم ولما حسام حس انه اتسرع قال لهم : اصل انا ماقلتش لماما على اللى حصل لبابا فبلاش دلوقتى عشان ماتتعبش هى كمان كفاية اللى هى فيه وبابا ان شاء الله لما يشد حيله يبقى يشوف هيعمل ايه بحيث انهم لو اتصافوا يبقى اكننا ماعرفناش حاجة عشان مايتضايقوش مننا

هداية بصت لحسام اكنها داخلة جواه وقالت : حسام عنده حق احنا نصبر لحد ما محمود يطلع بالسلامة ونتطمن عليه واللى ربنا رايده هو اللى هيكون

حسن : على الله اتطمن عليه قبل ما اسافر

سهام : هو المفروض تسافر امتى ياحبيبى

حسن : اجازتى هتخلص كمان خمس ايام

حسام : لاااا .هتلحق اوى ان شاء الله ماتقلقش

محمد : وانت هتقعد فين هناك ياحسن

حسن : زمايلى واخدبن سكن هناك وهقعد معاهم ان شاء الله

محمد : ربنا معاك يابنى عموما انا هبقى ازورك هناك ان شاء الله ووقت ماتحتاج حاجة ابقى قولى

حسن : وايه اللى هيجيبك العريش ياعمى

محمد : اوقات كتير بيجيلنا شحنات على ميناء العريش فوقت ما انا رايح هكلمك قبلها واشوف انت محتاج ايه اجيبهولك معايا

حسن : ان شاء الله ياعمى ربنا ييسرلنا كل خير باذن الله

..

بعد يومين حالة محمود اتحسنت والدكاترة سمحوا له انه يخرج من المستشفى بس طبعا بتحذيرات معينة

هداية : انت هتقعد هنا يامحمود مش هتطلع فوق لحد ماتسترد صحتك على الاخر

محمود : مانا بقيت كويس اهو يا امى الحمدلله

حسام : معلش يابابا ياريت فعلا تسمع كلام جدتى وبلاش طلوع السلم دلوقتى الدكاترة محذرة من السلالم

محمود : دول كام سلمة سيبونى براحتى

هداية : طب هسيبك بس بكرة مش النهاردة

ليلى خرجت من المطبخ وهى بتقول : الاكل خلص هتاكلوا دلوقتى واللا ااكل عمى

محمود : لا ياحبيبتى وقت ماهتاكلوا هاكل معاكم

محمد : خلاص ياللا كلنا ناكل

سهام قامت حضرت السفرة وحطت الاكل لان طبعا ليلى ماتقدرش تشيل حاجات تقيلة عشان ايدها الكل كان مهتم بمحمود وباكله وكانوا ملاحظين عليه انه حزين من جواه لكن ماحدش ابدا جابله سيرة نوال بولا كلمة

بعد الغدا محمود قال لمحمد : عملت ايه فى موضوع قطع الغيار اللى كنا هنشتريها من يومين يامحمد اجلتها واللا لغيتها واللا ايه

محمد باستغراب : والغيها ليه ماخلاص كله تمام والبضاعة الحمدلله اتوزعت على المخازن

محمود باستغراب : وجبت الفلوس منين

محمد : مش انت قلت لحسام يديهالى عشان مافيش حاجة تتعطل اخدتها وتممت كل حاجة والحقيقة حسام ماسابنيش لحظة لغاية ماتممنا على كل حاجة

محمود بص لحسام لقاه بيبصله بمعنى اتطمن فابتسم وحمد ربنا لما حس ان ابنه رجع الحاجة من عند نوال

حسن : شد حيلك بقى يابابا عاوز اتطمن عليك قبل ما اسافر انا خلاص ماشى بعد بكرة باذن الله

محمود : تروح وترجع بالسلامة يابنى ماتقلقش عليا انا بخير المهم انتو تبقو بخير

حسن وهو بيبوس ابوه من كتفه : ربنا يخليك لينا ياحاج ومايحرمناش منك ابدا

فى شقة ابتسام 

 كانت نوال قاعدة حاطة ايدها على خدها وجنبها اختها وبناتها

ناهد : ياللا ياخالتى عشان تاكلى

نوال : ومين له نفس ياكل

ناهد : معلش تعالى على نفسك وكلى حاجة

فاتن : كلى ياخالتى كلى احنا هنا قاعدين شايلين الهم وتلاقى الزفتة التانية قاعدة هناك مقضياها والكل بيخدم عليها

ناهد پغضب : هو انتى مافيش فايدة فيكى هى فى حالها واحنا فى حالنا شيليها من دماغك بقى

فاتن بسخرية : اه ياختى وانتى فارق معاكى ايه انتى ولا على بالك اللى حصل اصلا

ناهد : انا فى حالى يافاتن وعمرى مافكرت أأذى حد وعشان كده ربنا ساترها معايا

نوال پغضب : واحنا بقى اللى مؤذيين ياست ناهد

ناهد : ماتزعليش منى ياخالتى بس تسمى اللى انتو كنتم بتعملوه ده ايه هتستفيدوا ايه من انكم تسموا بدن ليلى وتضايقوها كل شوية بكلامكم اللى زى السم ده

نوال بعنجهية : انا حرة فى ابنى

ناهد : تفتكرى ياخالتى لو كانت تيتا هداية عملت معاكى كده لما اتاخرتى فى الخلفة شوية ..كنتى هتبقى مبسوطة واللا لو لا قدر